41 જોવે એલીસાબેતેલ મરિયમે સલામ આખ્યાં, તોવે ચ્યે બુકામાય ચ્યે પોહો ઉસળ્યો એને એલીસાબેત પવિત્ર આત્માકોય બોઆય ગીયી.
કાહાકા તો પ્રભુ નોજરેમાય મહાન ગોણાયી, તો નશા વાળો રોહો કા દારવા કોદહી નાંય પીયી, એને ચ્યા જન્મો ઓઅરા પેલ્લાજ તો પવિત્ર આત્માકોય બોઆલા રોય.
એને જખરિયા ગોઅમે જાયન ચ્યે એલીસાબેતેલ સલામ આખી.
એને મોઠેરે આખતી લાગી કા, “બોદયે થેએયેહેમાય તું ધન્ય હેય, એને તું જ્યા પોહાલ જન્મો દેહે તો ધન્ય હેય!
કાહાકા એએ, જોવે માયે તો સલામે આવાજ વોનાયી, તોવે તારાત મા પોહો મા બુકામાય આનંદમાય જાયો.
ચ્યા આબહો જખરિયા પવિત્ર આત્માકોય બોઆય ગીયો, એને ભવિષ્યવાણી કોઅરા લાગ્યો.
પાછા ઈસુ પવિત્ર આત્માકોય બોઆયને, યારદેન નોયે પાયને ફિરી યેનો, એને પવિત્ર આત્માકોય ચાળહી દિહી લોગુ ઉજાડ જાગામાય ફિરતો રિયો.
એને ચ્યા બોદા પવિત્ર આત્માકોય બાઆઈ ગીયા, એને જેહેકેન પવિત્ર આત્માય ચ્યાહાન બોલના તાકાત દેની, ચ્ચે રીતે જુદી-જુદી ભાષામાય બોલા લાગ્યા.
તોવે પિત્તર પવિત્ર આત્માકોય બોઆય ગીયો એને ચ્યે આગેવાનહાન આખ્યાં.
યાહાટી ઓ બાહાહાય, આપહે માઅને હાંત નાવાજલા માટડાહાન જ્યા પવિત્ર આત્માકોય એને બુદ્દિ કોય બોઆલા રોય, ઓહડાહાલ નિવડી લા, કા આમા ચ્યાહાન યા કામ હોઅપી દેજે.
બાકી ચ્યાય પવિત્ર આત્માકોય બોઆયને હોરગા એછે એઅયા, એને ચ્યે પોરમેહેરા મહિમા એને ઈસુવાલ પોરમેહેરા જમણા આથા એછે સન્માના જાગાવોય ઉબો રિઅલો દેખ્યો.
તોવે હનાન્યા ચ્યે ગોઅમે ગીયો, જાં શાઉલ આતો, એને ચ્યા ઉપે આથ થોવિન આખ્યાં, “ઓ બાહા શાઉલ, પ્રભુ ઈસુ, જો ચ્યે વાટેમાય, જ્યેવોઅને તું યેનો તુલ દેખાયો, ચ્યેય માન દોવાડલો હેય, કા તું પાછો એઇ હોકે એને પવિત્ર આત્માકોય બાઆય જાય.”
એને દારવા પીન સાકલા નાંય ઓઅતા, કાહાકા સાકિન કાય કોઅતેહે તી હોમાજ નાંય પોડે, એને ચ્યાકોય ખારાબ કામે ઓઅતેહે, બાકી પવિત્ર આત્માલ તુમહાન તાબામાંય કોઅરાહાટી મોકો દા.
માન રવિવારા દિહે, જો પ્રભુ દિહી હેય પવિત્ર આત્માય કોબજામાય લેય લેદો, એને આંય મા પાહાલારે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો જો તુતારી વાજે ઓહડો મોઠો આવાજામાય સાફ રીતે બોલી રિઅલો આતો.