28 એને હોરગા દૂતાય ચ્યે પાહાય યેયન આખ્યાં, “ખુશી એને જય ઓએ તો, પોરમેહેરાય તુલ બોજ બોરકાત દેનલો હેય! પ્રભુ તોઆરે હેય.”
ઈ બોદા વોનાઈન આખનારાલ જાવાબ દેનો, “કું હેય મા આયહો? એને કું મા બાહા?”
યોક કુંવારીયેપાય દોવાડયો, ચ્યે માગણી દાઉદ રાજા કુળા યોસેફ નાંવા માટડાઆરે ઓઅલી આતી, ચ્યે કુંવારીયે નાંવ મરિયમ આતા.
ચ્યા વાત વોનાઈન તી બોજ ગાબરાઈ ગિઇ, એને વિચાર કોઅરા લાગી કા ઈ કોહડી જાતી સલામ ઓરી?
તોવે હોરગા દૂતાય ચ્યેલ આખ્યાં, “ઓ મરિયમ ગાબરાયેહે મા, કાહાકા પોરમેહેરા બોરકાત તોવોય જાયલી હેય.
એને મોઠેરે આખતી લાગી કા, “બોદયે થેએયેહેમાય તું ધન્ય હેય, એને તું જ્યા પોહાલ જન્મો દેહે તો ધન્ય હેય!
કાહાકા આંય તોઆરે હેય, એને કાદોબી તોવોય હમલો કોઇન તો નુકસાન નાંય કોઅરી, કાહાકા યા શેઅરામાંય બોજ લોક હેતા જ્યા માયેવોય બોરહો કોઅરી.”
જેથી ચ્યા મહિમામય સદા મોયા સ્તુતિ ઓઅય હોકે, તી સદા મોયા આપહાન ચ્યા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય મોફાતમાય મિળલી હેય.