2 એને ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, કુંયે પાપ કોઅયા ઓરી કા ઓ આંદળો જોનમ્યો, યા માઅહાય કા ચ્યા આયહે આબહાય?”
શિષ્યહાય આખ્યાં, કાંયક લોક યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો આખતેહે, એને કાંયક એલીયો, એને કોલહાક યિર્મયા ભવિષ્યવક્તા હેય ભવિષ્યવક્તામાંઅને યોક આખતેહે.
આટામાય સલામ લેઅના એને લોક ચ્યાહાન ગુરુ આખતાહા ઈ ચ્યાહાન બોજ ગોમહે.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
ઈ વોનાયને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય તુમા હોમાજતેહે કા ઈ ગાલીલ ભાગા માઅહું બિજા ગાલીલ વિસ્તારા માઅહા કોઅતા બોજ પાપી આતા કા ચ્યાહાવોય ઓહડી આબદા પોડી?”
ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.”
યોક દિહી જોવે ઈસુ શિષ્યહાઆરે વાટે જાતો આતો, તોવે યોકા જોન્માથી આંદળા માઅહાલ દેખ્યા.
ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તું તો પેલ્લેથી પાપામાંય જોનમ્યોહો, તું આમહાન કાય હિકાડતોહો?” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ કાડી દેનો.
જોવે તાં રોનારા લોકહાય હાપડાલ ચ્યા આથા આરે વેટળાલા દેખ્યા, તોવે આપસમાય આખ્યાં, “હાચુલ ઈ માઅહું ખૂની હેય, કા જો દોરિયાકોય બોચી ગીયો, તેરુ ન્યાયે જીવતા રા નાંય દેના.”