18 યોકતે આંય પોતે મા બારામાય સાક્ષી દેતહાવ, એને બિજો જ્યેં માન દોવાડલો હેય, તો આબો મા બારામાય સાક્ષી દેહે.”
હારો ગોવાળ આંય હેતાઉ. હારો ગોવાળ ચ્યા ગેટહા હાટી જીવ દેહે.
હારો ગોવાળ આંય હેતાઉ, એને આંય મા ગેટહાન જાંઅતાહાંવ, એને મા ગેટેં માન જાંઅતેહે.
આંય એને આબહો યોક હેજે.”
બાઅણા આંય હેતાઉ, માયેમાઅને રોઇન માજે યેહે ચ્યા પોરમેહેર તારણ કોઅરી, એને માજે એને બાઆ યે-જાં કોઅરી એને ચ્યાલ ખાંહાટી ચારો મિળી.
ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “આંય તો હેતાંવ જો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠયહો, જો કાદો માયેવોય બોરહો કોઅહે તો મોઅઇબી જાય, તેરુંબી જીવી.
ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “વાટ એને હાચ્ચાં એને અનંતજીવન આંયજ હેતાંવ, માયે વોગાર કાદો પોરમેહેર આબહાપાય નાંય જાય હોકે.
તોવે ઈસુવે પાછા લોકહાન આખ્યાં, “આંય દુનિયા ઉજવાડો હેતાઉ, જીં માઅહું મા શિષ્ય બોની તો કાદે દિહી આંદારામાય નાંય ચાલી, બાકી ચ્યાલ તો ઉજવાડો મિળી જો અનંતજીવન દેહે.”
યહૂદી આગેવાનહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “તું કું હેતો?” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવેને માયે હિકાડના સુરુ કોઅયાહાં, તોવેને આંય તુમહાન આખતો યેનહો કા આંય કું હેતાંવ.
આંય તીંજ તુમહાન આખતાહાવ જીં માયે એઅયા, જોવે આંય પોતાના આબહા આરે આતો. એને તુમા તીંજ કોઅતા રોતહા જીં તુમહાય તુમહે આબહાથી વોનાલા હેય.”
આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જો કાદો માઅહું મા વચન પાળી, તોવે તો અનંતકાળ લોગુ નાંય મોઅરી.”
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, આબ્રાહામા જન્મો જાયો ચ્યા પેલ્લા આંય હેતાઉ.”
એને હાતેજ પોરમેહેર બી પોતાની ઇચ્છા પરમાણે ચિન્હે, એને અદભુત કામે, એને જુદે-જુદે જાત્યે સામર્થ્યા કામે, એને, પવિત્ર આત્મા વરદાનાહાલ વાટવાથી સાબુત કોઅતો રિયો કા ઓજ હાચ્ચો હેય.