27 યાલ તે આમા વોળાખજેહે, ઓ કેછને હેય, બાકી ખ્રિસ્ત જોવે યી, તો કાદો નાંય જાઅરી કા તો કેછને હેય?”
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
બોદહાલ બોજ હારાં ગોમ્યા એને ચ્યાય જીં મોયાની વાત આખી ચ્યાવોય ચ્યાહાન નોવાય પામીન આખ્યાં, “કાય ઓ યોસેફા પોહો નાંય હેય?”
એને ચ્યાહાય આખ્યાં, “ઓ યોસેફા પોહો ઈસુ હેય કા નાંય, ચ્યા આયહે-આબહાલ આપા વોળાખજેહે? તોવે તો એહેકેન કાહા આખહે કા આંય હોરગામાઅને યેનહો?”
તોવે યહૂદી આગેવાનહાય નોવાય પામીન આખ્યાં, “તો પવિત્રશાસ્ત્ર માઅને કોદહી નાંય હિક્યહો તે કેહેકેન આવડી ગીયા.”
આમા જાંઅજેહે કા પોરમેહેરે મૂસાઆરે વાતો કોઅયો બાકી ઓ કેછને હેય તીં આમહાન ખોબાર નાંય.”
ચ્યા નિંદા કોઅયી એને ચ્યાલ ન્યાય નાંય મિળ્યો, કોદાચ કાદોબી ચ્યા વંશા બારામાય આખી નાંય હોકે, કાહાકા ચ્યા વંશ ઓઅરા પેલ્લા ચ્યાલ માઆઇ ટાક્યો.”