51 જીવના બાખે જીં હોરગામાઅને ઉતી યેનલી હેય તી આંય હેય. યે બાખ્યેમાઅને જોવે કાદો ખાય, તો સદાકાળ જીવી, એને જીં બાખે આંય દિહી તી દુનિયા લોકહા જીવનાહાટી મા શરીર હેય.”
જેહેકોય કા આંય, માઅહા પોહો, બીજહા સેવા કોઅરાહાટી યા દુનિયામાય યેનો, યાહાટી નાંય યેનો કા બીજે મા સેવા કોએ, આંય ઘોણા લોકહાન ચ્યાહા પાપાહામાને છોડાવાહાટી પોતાનો જીવ દાં યેનો.”
એને ચ્યે બાખે લેદી, એને આભાર માનીન મૂડી, એને શિષ્યહાન એહેકોય આખીન દેની, કા ઈ મા શરીર હેય, જીં તુમહેહાટી દેવાયી, મા યાદ હાટી ઈ કોઆ.
એને વચન યોક માઅહું બોન્યો, એને મોયા એને હાચ્ચાયેકોય પરિપૂર્ણ ઓઇન આપહેમાય વોહતી કોઅયી, એને આમહાય ચ્યા મહિમા એઅઇ, જીં પોરમેહેર આબા પાઅને યેનલા યોકને-યોક પોહા મહિમા.
બીજે દિહી યોહાને ઈસુવાલ ચ્યાપાય યેતા એઇન આખ્યાં, “એઆ, ઓ પોરમેહેરા ગેટો હેય, જો દુનિયા લોકહા પાપ દુઉ કોઅહે.
જો માંયેમાય જીવહે એને માયેવોય બોરહો કોઅહે તો કોય દિહે નાંય મોઅરી. કાય તું યે વાતવોય બોરહો કોઅતીહી કા?”
કાદાં માઅહું હોરગામાય નાંય ગીયહા બાકી કેવળ આંય, માઅહા પોહો હોરગામાઅને નિચે ઉતી યેનહો.
એને જેહેકેન મૂસાય જાડયેમાય પિતળા હાપડાલ ઉચે ચોડવ્યો, તેહે કોઅઈન માન, માઅહા પોહાલ બી ઉચે ચોડાવના જરુરી હેય.
“પોરમેહેરે દુનિયા લોકહાવોય ઓહડા મહાન પ્રેમ કોઅયા, યા લીદે ચ્યા યોકને-યોક પોહાલ બલિદાન કોઇ દેનો, યાહાટી કા જીં કાદાં માઅહું ચ્ચાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા નાશ નાંય ઓઅય, બાકી ચ્યાલ અનંતજીવન મીળે.
જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાજ હેય, બાકી જીં પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યાલ અનંતજીવન નાંય મીળે, બાકી પોરમેહેરા ડોંડ ચ્યાવોય બોની રોય.”
આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જીં માઅહું મા વચન વોનાયેહે એને માન દોવાડયોહો ચ્યા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાલ મિળી ગીયહા, ચ્યાલ ડોંડ નાંય દી, બાકી અનંતકાળના મોરણા માઅને બોચી ગીયહો એને પેલ્લો અનંતજીવનામાય જાય હોકહયો.”
કાહાકા જીં બાખે હોરગામાઅને યેહે એને દુનિયા લોકહાન જીવન દેહે, તીજ પોરમેહેરા બાખે હેય.”
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં બાખે જીવન દેહે તી આંય હેતાઉ, જો કાદો માયેપાંય યેહે તો કોદહીજ બુખો નાંય ઓઅઇ, એને જો કાદો માયેવોય બોરહો કોઅહે તો કોદહીજ પીહ્યો નાંય ઓઅઇ.
ઈસુવે એહેકેન આખ્યેલ કા, “આંય હોરગામાઅને ઉતી યેનલી બાખે હેતાઉ, ચ્યાહાટી યહૂદીયા ટુટારતા લાગ્યા.”
આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા જો કાદો બોરહો કોઅહે, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળલા હેય.
જીં બાખે જીવન દેહે તી આંય હેતાઉ.
બાકી હોરગામાઅને યેનલી બાખે ઓહડી હેય કા તી જોવે કાદો ખાય તે તો નાંય મોએ.
જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, કા જો માયેવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા હ્રદયા માઅને જીવના પાઅયા નોયો વોવત્યો લાગી.”
યા મોતલાબ ઓ હેય કા પોરમેહેરે માઅહા પાપહા દોષ ચ્યાહાવોય નાંય ગોણતા ખ્રિસ્તાથી પોતાના હાતે દુનિયા મેળમિલાપ કોઅય લેદો, એને યા મેળમિલાપા સંદેશા પ્રચારા સેવા આમહાન હોઅપી દેનહી.
ખ્રિસ્ત જો પાપ વગર આતો, ચ્યાલ પોરમેહેરે આમહેહાટી પાપ કોઅઇ દેનો, એટલે આમા પોરમેહેરા નોજરેમાય ન્યાયી બોની હોક્યે કાહાકા ખ્રિસ્તાય આમહે પાપહા ડોંડ લેય લેદો.
તુમા યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઆ જેહેકેન ખ્રિસ્તાય આપહાવોય પ્રેમ કોઅયા, એને સુગંધિત બેટ એને બલિદાના હારકા પોરમેહેરાલ પોતાના જીવનાલ સમર્પિત કોઅયા.
ઓ માટડાહાંય, તુમા પોત-પોતાના થેએયેહેન પ્રેમ કોઆ, જેહેકેન ખ્રિસ્તે ચ્યા મંડળીવોય પ્રેમ કોઇન ચ્યેહાટી પોતાનો જીવ દેય દેનો.
ઓ ઈસુ ખ્રિસ્ત આપહેહાટી મોઅઇ ગીયો, જેથી આપહાન બોદા પાપાહામાઅને તારણ કોઇ હોકે, એને શુદ કોઇન આપહાન ચ્યા ખાસ લોક બોનાડી લેય, જ્યેં હારેં કામે કોઅરાહાટી મોઠી ઇચ્છા રાખતેહેં.
યોક બલિદાના હારકા મોઅઇ ગીયો ખ્રિસ્ત હોરગા પવિત્ર પોડદા માધ્યમથી આંદાર ગીયો એને નોવો રસ્તો બોનાડયો જ્યામાય આમા જીવન મેળવુહુ.
આમી તુમા પ્રભુ ઈસુપાય યેનહા, જો યોક ઈમારતે પાયામાય થોવલો યોક મહત્વા દોગાડા હારકો હેય, બાકી તો જીવતો દોગાડ હેય. કોલહાક લોકહાય ચ્યાલ નાકારી દેનલો આતો, બાકી પોરમેહેરે ચ્યાલ નિવડયો એને ચ્યાલ બોજ કિમતી ગોણહે.
આપહે પાપ કાડી ટાકાંહાટી, ખ્રિસ્ત યોક બલિદાન બોની ગીયો, એને કેવળ આપહેજ પાપહાહાટી નાંય, બાકી બોદા દુનિયા લોકહા પાપહાહાટી બી.
પ્રેમ ઈ નાંય હેય કા આપા પોરમેહેરાલ પ્રેમ કોઅજેહે, બાકી આસલીમાય પ્રેમ ઈ હેય કા ચ્યાય આપહાવોય પ્રેમ કોઅયા, ચ્ચાય આપહે પાપ કાડી ટાકાંહાટી ચ્યા પોહાલ બલિદાન ઓઅરાહાટી દોવાડયો.
એને આમહાય પોહાલ દેખલો બી હેય એને સાક્ષી દેજહે કા પોરમેહેર આબહે ચ્યા પાહાલ દુનિયા લોકહાહાટી તારણારો ઓઅરાહાટી દોવાડલો હેય.