47 આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા જો કાદો બોરહો કોઅહે, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળલા હેય.
જો માંયેમાય જીવહે એને માયેવોય બોરહો કોઅહે તો કોય દિહે નાંય મોઅરી. કાય તું યે વાતવોય બોરહો કોઅતીહી કા?”
માહારીજ દુનિયા માન નાંય એઅરી, બાકી તુમા માન એઅહા, કાહાકા આંય પાછો જીવી જાહીં, એને યાહાટી તુમાબી જીવતા રોહા.
“પોરમેહેરે દુનિયા લોકહાવોય ઓહડા મહાન પ્રેમ કોઅયા, યા લીદે ચ્યા યોકને-યોક પોહાલ બલિદાન કોઇ દેનો, યાહાટી કા જીં કાદાં માઅહું ચ્ચાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યા નાશ નાંય ઓઅય, બાકી ચ્યાલ અનંતજીવન મીળે.
જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, ચ્યાલ ડોંડ નાંય દી, બાકી જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો નાંય થોવે, તો ડોંડ બોગવી ચુકલો હેય, કાહાકા ચ્યે પોરમેહેરા યોકને-યોક પોહાવોય બોરહો નાંય કોઅયો.
જીં માઅહું પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાજ હેય, બાકી જીં પોરમેહેરા પોહાવોય બોરહો નાંય કોએ, ચ્યાલ અનંતજીવન નાંય મીળે, બાકી પોરમેહેરા ડોંડ ચ્યાવોય બોની રોય.”
આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જીં માઅહું મા વચન વોનાયેહે એને માન દોવાડયોહો ચ્યા પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઅહે, અનંતજીવન ચ્યાલ મિળી ગીયહા, ચ્યાલ ડોંડ નાંય દી, બાકી અનંતકાળના મોરણા માઅને બોચી ગીયહો એને પેલ્લો અનંતજીવનામાય જાય હોકહયો.”
જીં ખાઅના બોગડી જાહે ચ્યાહાટી મેહનાત મા કોઅહા, બાકી જીં ખાઅના અનંતજીવના લોગુ ટોકનારા હેય ચ્યાહાટી મેહનાત કોઆ. તી તુમહાન માઅહા પોહો દી, કાહાકા પોરમેહેર આબહે ચ્યાલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.”
કા ઈજ મા આબહા મોરજી હેય, કા જીં માઅહું પોહાલ એએ એને ચ્યાવોય બોરહો કોએ તો અનંતજીવન મિળવે, એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે જીવતો ઉઠાડીહી.”
બાકી હોરગામાઅને યેનલી બાખે ઓહડી હેય કા તી જોવે કાદો ખાય તે તો નાંય મોએ.
જીવના બાખે જીં હોરગામાઅને ઉતી યેનલી હેય તી આંય હેય. યે બાખ્યેમાઅને જોવે કાદો ખાય, તો સદાકાળ જીવી, એને જીં બાખે આંય દિહી તી દુનિયા લોકહા જીવનાહાટી મા શરીર હેય.”
બાકી જીં માઅહું મા શરીર ખાહે, એને મા લોય પીઅરી, ચ્યાલ અનંતજીવન મિળી ગીયહા એને ચ્યાલ આંય છેલ્લે દિહે પાછો જીવતો કોઅહી.
ઈ બાખે તીજ હેય, જીં હોરગામાઅને યેનલી હેય, જેહેકેન તુમહે આગલ્યા ડાયહાય ખાદી એને ચ્યા મોઅઇ ગીયા, તોહડી બાખે નાંય, ઈ બાખે જીં માઅહું ખાય, તો સાદા જીવતો રોય.”