31 ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.”
આટામાય સલામ લેઅના એને લોક ચ્યાહાન ગુરુ આખતાહા ઈ ચ્યાહાન બોજ ગોમહે.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
તોવે ચ્યાલ દોઅય દેનારો યહૂદાય આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, તો આંય હેતાઉ કા?” ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં “તુયે પોતેજ આખી દેના.”
યહૂદા ઇસ્કારીયોત યેનો, એને તારાતુજ ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, સલામ” એને ચ્યે ચ્યાલ બોજ ગુળા દેના.
પિત્તરાલ તી વાત યાદ યેની એને ચ્યે ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ એએ, ઈ તી અંજીરા જાડ તુયે હારાપ દેનલા તી જાડ ઉખાય ગીયા.”
યહૂદા ઇસ્કારીયોત યેનો, એને તારાતુજ ઈસુવાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ” એને ચ્યે ચ્યાલ ગુળા દેના.
તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ આમે રોઅના ઈહીં હારાં હેય: આમા તીની જાઅહાલ તીન માંડવા પાડા દે, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી, એને યોક એલીયા હાટી.”
તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું કેછ રોતહો?”
તોવે નતનએલાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું પોરમેહેરા પોહો હેય, તું ઈસરાયેલ દેશા મહારાજા હેય.”
શિષ્યહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમીંજ યહૂદી આગેવાન તુલ દોગડાટીન માઆઇ ટાકાં કોએત એને તું તાં પાછો જાં કા?”
તો રાતી ઈસુવાપાય યેનો, એને ચ્યાલ આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુજી, આમહાન ખોબાર હેય કા, પોરમેહેરાય તુલ આમહાન હિકાડાંહાટી દોવાડલો હેય, કાહાકા જ્યા ચમત્કાર તું કોઅતોહો, જોવે પોરમેહેર ચ્યાઆરે નાંય રોય તોવે ચ્યા ચમત્કાર કાદાં માઅહું નાંય દેખાડી હોકે.”
તોવે યોહાના શિષ્યહાય યોહાનાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, જીં માઅહું યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ચ્યાહા આરી આતો, જ્યા બારામાય તુયે આખ્યેલ, એએ, તો આમી બાપતિસ્મા દેહે, એને બોદે ચ્યાપાય જાતહેં.”
તોવે ચ્યે ગાવામાઅને નિંગીન ઈસુલ એઅરા ચ્યાપાય યેતે લાગ્યેં.
બાકી ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માયેપાંય ઓહડા ખાઅના હેય, જ્યાલ તુમા નાંય જાંએત.”
એને દોરિયા ચ્યેમેરે તો મિળ્યો તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, તું ઈહીં કોવે યેનો?”
એને ચ્યા શિષ્યહાય ચ્યાલ પુછ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, કુંયે પાપ કોઅયા ઓરી કા ઓ આંદળો જોનમ્યો, યા માઅહાય કા ચ્યા આયહે આબહાય?”