8 જીં માઅહું પવિત્ર આત્માકોય જોન્મુલા હેય તો વારા હારખો હેય, વારો ગોમે તાં જાહાય, ચ્યા આવાજ તું વોનાતોહો, બાકી તો કેછને યેહે એને કેછ જાહાય, તી તુલ ખોબાર નાંય પોડે.”
ચ્યાહા જન્મો આયહે આબહા ઇચ્છાકોય નાંય, કા યોકા માઅહા પોહા પૈદા કોઅના મોરજયેકોય નાંય, કા માઅહા ઇચ્છાકોય નાંય જાયો, બાકી પોરમેહેરા પાયને જન્મો જાયો.
તું નોવાય નાંય પામા જોજે, માયે તુલ આખ્યાં કા, તુલ નોવો જન્મો લેઅના જરુરી હેય.
નિકોદેમુસે ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઈ કેહેકેન શક્ય હેય?”
એને અચાનક હોરગામાઅને મોઠા તુફાન રોકો ગોંગારના આવાજ ઓઅયો, એને ચ્યા બોઠલા આતા તી બોદા ગુઉ ચ્યા આવાજા કોય ગાજી ઉઠયા.
જોવે ચ્યે પ્રાર્થના કોઇ ચુક્યે, તોવે તો જાગો જાં ચ્યે બેગે આતેં આલી ગીયો, એને ચ્યે બોદે પવિત્ર આત્માકોય બાઆય ગીયે, એને ચ્યા પોરમેહેરા વચન મોઠી ઈંમાતે કોય આખે.
યે બોદે વરદાને પવિત્ર આત્મા દેહે, જેહેકેન પવિત્ર આત્મા ઇચ્છા હેય, તી બોદા વિસ્વાસી લોકહાન આલાગ-આલાગ વરદાન દેહે.
તુમહે મોના વિચાર કેવળ તુમાંજ જાંઆય હોકતાહા, બિજા માઅહું નાંય જાંઆય હોકે, તેહેકેનુજ પવિત્ર આત્મા સિવાય કાદાબી પોરમેહેરા વિચાર નાંય જાંઆય હોકે.
જો તુમા જાંઅતેહે, કા ખ્રિસ્ત ન્યાયી હેય, તો ઈ બી જાંઅતેહે, કા જો કાદો ન્યાયપણા કામ કોઅહે, તો પોરમેહેરા પોહો હેય.