26 તોવે યોહાના શિષ્યહાય યોહાનાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, જીં માઅહું યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ચ્યાહા આરી આતો, જ્યા બારામાય તુયે આખ્યેલ, એએ, તો આમી બાપતિસ્મા દેહે, એને બોદે ચ્યાપાય જાતહેં.”
આટામાય સલામ લેઅના એને લોક ચ્યાહાન ગુરુ આખતાહા ઈ ચ્યાહાન બોજ ગોમહે.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
યોહાને ચ્યા બારામાય સાક્ષી દેની, એને બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ તોજ હેય, જ્યા બારામાય માયે આખલા આતા કા, મા પાછે જો યેનારો હેય, તો મા કોઅતો મહાન હેય, કાહાકા તો મા કોઅતો પેલ્લા આતો.”
યોહાન સાક્ષી દાંહાટી યેનો, કા તો ઉજવાડા બારામાય સાક્ષી દેય, કા બોદે ચ્યા સાક્ષી લીદે ઉજવાડાવોય બોરહો કોએ.
તો હાચ્ચો ઉજવાડો હેય, તો બોદા માઅહાન ઉજવાડો દેહે, તો દુનિયામાય યેનારો આતો.
જો આપા ચ્યાલ નાંય રોકજે, તોવે બોદે માઅહે ચ્યાલ ખ્રિસ્તા રુપામાય બોરહો કોઅરી એને રોમી ઓદિકારી યેઇન યા દેવાળાલ એને યા લોકહા નાશ કોઅરી.”
તોવે પોરૂષીયા યોકબીજાહાન આખા લાગ્યા, વિચાર કોઆ, આપા કાય નાંય કોય હોકજે, બોદી દુનિયા ઈસુવા પાહલા ઓઅય રીઅલા હેય.”
તો રાતી ઈસુવાપાય યેનો, એને ચ્યાલ આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુજી, આમહાન ખોબાર હેય કા, પોરમેહેરાય તુલ આમહાન હિકાડાંહાટી દોવાડલો હેય, કાહાકા જ્યા ચમત્કાર તું કોઅતોહો, જોવે પોરમેહેર ચ્યાઆરે નાંય રોય તોવે ચ્યા ચમત્કાર કાદાં માઅહું નાંય દેખાડી હોકે.”
ઈસુ યોહાના કોઅતા વોદારે શિષ્ય બોનાડીન ચ્યાહાન બાપતિસ્મા દેહે. ઈ પોરૂષી લોકહાન ખોબાર ઓઈ ગીયહી, એહેકેન જોવે પ્રભુ ઈસુલ ખોબાર પોડ્યા.
ઈસુ પોતે નાંય બાકી ચ્યા શિષ્ય બાપતિસ્મા દેતા આતા.
ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.”
તુમહાય યોહાન બાપતિસ્મા દેનારા પાય તુમહે લોકહાન પુછા દોવાડયા, એને ચ્ચાય હાચ્ચી સાક્ષી દેની.