15 ઈસુવે ચ્ચેલ આખ્યાં, “ઓ બાઈ તું કાહા રોડતીહી? કાલ હોદતીહી?” ચ્ચેય વાડીવાળો હોમજીન ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઓ સાયબ, જો તું ચ્યાલ ઇસી લેય ગીયો તોવે ચ્યાલ કેછ થોવ્યા તીં માન આખ, એને ચ્યાલ આંય લેય જાહીં.”
ઓ જેરીવાળા હાપડા રોકહાય, તુમા જુઠા ઓઇન કેહેકેન હારી વાત આખી હોકતાહા? કાહાકા જીં મોનામાય બોઅલાં હેય, તીં મુયામાય યેહે.
હોરગા દૂતહાય બાઈહેલ આખ્યાં, “બીયહા મા, આંય જાંઅહું કા તુમા ઈસુવાલ જો હુળીખાંબાવોય ચોડાવામાય યેનેલ ચ્યાલ હોદત્યોહો.
ચ્યે જુવાન્યે બાયહેલ આખ્યાં કા, “બીયહા મા, તુમા નાજરેત ગાવા ઈસુવાલ, જ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવ્યેલ ચ્યાલ હોદત્યોહો તો પાછો જીવતો ઉઠયોહો, ઈહીં નાંય હેય, એએયા, ઈ તીજ જાગા હેય, જ્યેં જાગે ચ્યાલ થોવ્યેલ.
ચ્યે ઈ હોમજીન, ઈસુ હાંગાત્યાહામાય ઓરી, ચ્યે યોક દિહા વાટ ચાલી યેને, એને ચ્ચાલ હોગવાડયાહા એને વોળખાત્યાહામાય હોદતે લાગ્યેં.
જોવે ચ્યો બિઇ ગીયો એને દોરત્યે એછે નિચે એઇન ડોંગ્યો પોડી રિયો તોવે ચ્યાહાય ચ્યેહેલ આખ્યાં, “તુમા જીવતાલ મોઅલા માય કાહા હોદત્યોહો?
તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું કેછ રોતહો?”
તોવે ઈસુ ચ્યે બોદે વાતહેબારામાય જ્યો ચ્યાઆરે ઓઅનાર્યો આત્યો, તી બોદા જાંઆઈન, આગલા યેનો એને ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?”
તોવે ઈસુવે પાછા ઈ પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુલ.”
ચ્યાહાય ચ્યેલ આખ્યાં, “બાઈ તું કાહા રોડતીહી?” ચ્ચેય ચ્ચાહાન આખ્યાં, “ચ્ચે મા પ્રભુ કુડી લેય ગીયા એને આંય નાંય જાંઉ કા ચ્ચાલ કેછ થોવ્યહો.”