12 બેન હોરગા દૂતહાન ઉજળેંફુલ ડોગલેં પોવલા યોક ટોલપ્યેએહે એને યોક પાગહાહે બોઠલા દેખ્યા, જાં ઈસુવા કુડી થોવલી આતી.
તાં ચ્યાહા આગલા ઈસુવા રુપ બોદલાય ગીયા. એને ચ્યા મુંય દિહા રોહણ્યે રોકા ચોમકા લાગ્યા એને ચ્યા ફાડકે ઉજવાડા રોકે ઉજળેંફુલ ઓઅઇ ગીયે.
એને ઈસુ જાતી સમયે જોવે ચ્યા આકાશા એછે એઅઇ રીઅલા આતા, તોવે અચાનક, બેન માટડા ઉજળેં ડોગલેં પોવલા ચ્યાહા પાહી યેયન ઉબા રિયા,
બાકી સારદીસ શેહેરામાય કોલહાક વોછા લોક હેય, જ્યાહા જીવન પાપાકોય અશુદ્ધ નાંય ઓઅલા હેય, ચ્યે ઉજળેં ડોગલેં પોવીન મા આરે ફિરી, કાહાકા ચ્યે લાયકે હેતેં.
તોવે માયે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ માલિક, આંય નાંય જાંઆવ બાકી તું જાંઅતોહો.” પાછો ચ્યાય માન આખ્યાં, “યેં ઉજળેં ડોગલેં પોવલા ચ્યા લોક હેય જ્યાહાય બોજ મોઠા સતાવા અનુભવ કોઅલો હેય, ચ્યાહાય ગેટા લોયાકોય પોત-પોતાલ પોરમેહેરા નોજરેમાય શુદ્ધ બોનાવી લેદલા હેય.”