1 રવિવારે બોજ કોવાળ્યાં આજુ આંદારાં આતા તોવે મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, કોબારે એછે ગીયી, તોવે દેખ્યાકા કોબારે મુયાઇહીને દોગાડ પેલ્લોજ હોરકાવલો હેય.
યા ટોળામાય મરિયાબી આતી જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, એને યાકૂબ એને યોસેસા આયહો મરિયમ એને જબદયા પાહાહા આયહો આતી.
એને ખોલકડામાય ખોદલા ચ્યા પોતા નાંવા યોક નોવા માહાણા આતા ચ્યામાય ડાટી દેના, એને માહાણા મુંયાવોય ચ્યે યોક મોઠો દોગાડ કોથલાડીન જાતો રિયો.
ચ્યાહાટી તીજા દિહી લોગુ તું માહાણા રાખવાળી કોઅના આગના કોઓ, કાહાકા એહેકેન કા ચ્યા શિષ્ય યેઇન મુરદાં લેઈને નાહી પોડે, એને લોકહાન આખા લાગી કા, ‘તો તે મોઅલા માઅને જીવી ઉઠયોહો,’ નેતે પેલ્લા દોંગા કોઅતો આમી વોદારી દોંગો ઓઅરી.”
તોવે ચ્યા રાખવાળ્યાહાન આરે લેઈને કોબારેપાય લી ગીયા, એને કોબારેવોય થોવલા દોગાડાવોય નિશાણી લાવી દેની કા દોગડાલ કાદો નાંય ઓટાડે, પાછે ચ્યા સિપાડાહાન રાખવાળી કોઅરા છોડી ગીયા.
વોખાતેહે જોવે આરામા દિહી પુરો ઓઅઇ ગીયો તોવે આઠવાડ્યા પેલ્લે દિહી ઉજાળાં ઓઅતાંજ, મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, એને બીજી મરિયમ માહણાલ એરા યેન્યો.
તોવે યોક મોઠો દોરતીકંપ ઓઅયો, કાહાકા પ્રભુ યોક દૂત હોરગામાઅને ઉત્યો, એને પાહી યેઇન દોગડાલ હોરકાવી દેનો, એને તો ચ્યાવોય બોઠો.
તોવે યોસેફાય યોક મલમલા મોઅગા ફાડકા વેચાતાં લેય લેદા, એને ચ્યાય ઈસુ શરીર હુળીખાંબાવોઅને ઉતાડી લેદા, એને ચ્યાલ (યહૂદી રીતીકોય) ફાડકામાય ચોંડાળી લેદા, એને ખોલકડામાય કાતરાવલી કોબારેમાય થોવી દેના, પાછે ચ્યાય યોક મોઠો દોગડો કોથલાડયો એને ચ્યાલ કોબારે બાઅણા ઉગાડના જાગાવોય ચ્યાલ બોંદ કોઅરાહાટી થોવી દેનો.
રવિવારા ઉજાળાં ઓઅતાંજ ઈસુ મોઅલા માઅને જીવી ઉઠયો પાછે, બોદહા પેલ્લા જ્યેં બાયેલ દેખાયો, તી મગદલા ગાવામાય રોનારી મરિયમ આતી, જયેમાઅને ઈસુય હાંત બુતડે કાડલે.
ઈસુ બોજ નિરાશ ઓઇન માહાણા પાય યેનો, તાં યોક ગોડદો આતો એને મોઠો દોગાડ ચ્યા બોગારા આલુડ કોઅલો આતો.
તોવે ચ્યાહાય દોગાડાલ ફેડી લેદો, પાછે ઈસુવે ઉચે નોજાર કોઇન આખ્યાં, “ઓ આબા આંય તો આભાર માનતાહુ કાહાકા તુયે મા વોનાય લેદા.
તોવે સીપાડાહાય એહેકેનુજ કોઅયા, બાકી ઈસુવા હુળીખાંબા પાય ચ્યા આયહો એને ચ્યા આયહે બોઅહી મરિયમ જીં કલોપાસા થેઅઈ આતી, એને મરિયમ જીં મગદલેના શેહેરા આતી, ચ્યો ઉબલ્યો આત્યો.
યોક આઠવડયા પાછે ચ્યા શિષ્ય પાછા ગોઅમે આતા, એને થોમા ચ્યાહાઆરે આતો, એને બાઅણા બંદ આતા, તોવે ઈસુય યેયન એને વોચમાય ઉબા રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.”
આઠવાડ્યા પેલ્લે દિહી જોવે આમા પ્રભુ ભોજહાટી બેગા જાયલા, તોવે પાઉલ ચ્યાહાઆરે વાતો કોઅરા લાગ્યો જો બીજે દિહી જાતો રોનારો આતો, ચ્યાહા હાતે વાતો કોઅયો, એને આરદી રાતહુદુ સંદેશ દેતો રિયો.
દર રવિવારે તુમહેમાઅને દરેક વિસ્વાસી માઅહું પોતે કામાણી નુસાર પોયહા દાન કોએ, જેથી આંય યાંવ તોવે પોયહા બેગા નાંય કોઅરા પોડે.
માન રવિવારા દિહે, જો પ્રભુ દિહી હેય પવિત્ર આત્માય કોબજામાય લેય લેદો, એને આંય મા પાહાલારે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો જો તુતારી વાજે ઓહડો મોઠો આવાજામાય સાફ રીતે બોલી રિઅલો આતો.