26 એને માયે ચ્યાહાન તો બારામાય આખ્યાં એને આજુ આખતો રોહીં, યાંહાટી કા જીં પ્રેમ તુયે માયેવોય કોઅયા તી પ્રેમ ચ્યાહામાય રોય, એને આંય ચ્યાહામાય રોઉં.”
જોવે આંય જીવતો પાછો યીહીં, તોવે તુમા જાંઆય લાહા, કા આંય મા આબહામાય હેતાઉ, એને તુમા માંયેમાય હેતા, એને આંય તુમહેમાય હેતાઉ.
ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “આંય પોતાલ ઓહડા લોકહાન દેખાડતાહાવ, જ્યેં માયેવોય પ્રેમ કોઅતેહે, એને મા આગના પાળતેહે, એને મા આબહો ચ્યાવોય પ્રેમ કોઅરી, એને આપા ચ્યા પાહે યાહાવ, એને ચ્યાઆરે રાહાવ.
આમીને તુમહાન ચાકાર નાંય આખું, કાહાકા ચાકાર નાંય જાંએ, કા માલિક કાય કોઅહે, બાકી તુમહાન માયે દોસ્તાર આખ્યાં, કાહાકા માયે જ્યો વાતો આબહા પાઅને વોનાયો, ચ્યો બોદ્યો તુમહાન આખી દેન્યો.
તુમા માયે માય રોજા, એને આંય તુમહેમાય રોહીં. જેહેકેન ડાહગી વેલામાય નાંય બોની રોય, તો પોતે નાંય ફળ દી હોકે, તેહેકેન તુમાબી હારાં કામ નાંય કોઇ હોકે જોવે તુમા માંયેમાય નાંય બોની રોય.
જેહેકેન પોરમેહેર આબહે માયેવોય પ્રેમ કોઅયા, તેહેકેન માયે તુમહાવોય પ્રેમ કોઅયા, મા પ્રેમમાય બોની રોજા.
આંય ચ્યાહામાય એને તું માંયેમાય, યાહાટી કા ચ્યા પુરેરીતે કોઇન યોક ઓઈ જાય એને દુનિયા લોકહાન ખોબાર પોડે કા તુયે માન દોવાડયો, એને જેહેકેન તુયે માયેવોય પ્રેમ કોઅયા, તેહેકેન ચ્યાહાવોય પ્રેમ કોઅલા હેય.
“માયે તો બારામાય ચ્યા લોકહાન આખ્યાં, જ્યાહાન તુયે દુનિયામાઅને માન દેનહા, કા તું કું હેય, ચ્યે તો આતેં એને તુયે ચ્ચાહાન માન દેને, એને ચ્યાહાય તો આગના પાળી.
કાહાકા જો સંદેશ તુયે માન દેનો, માયે ચ્ચાહાન પોઅચાડી દેનો એને ચ્યા સંદેશાલ ચ્યાહાય બોરહો કોઅયો, એને હાચ્ચાં જાંઅતાહા કા આંય તોપાઅને યેનહો, એને ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.
જીં માઅહું મા શરીર ખાહાય એને મા લોય પીઅરી તો માંયેમાય રોહોય એને આંય ચ્યામાય રોહુ.
આંય મા કદર નાંય હોદુ, બાકી યોક હેય જો હોદહે કા મા કદર કોઅલો જાય, એને ઓ તોજ હેય જો ન્યાય બી કોઅહે.
જો ખ્રિસ્ત તુમહેમાય વાસ કોઅહે, તોવે શરીર પાપહાલીદે મોઅલા હેય, બાકી પવિત્ર આત્મા હારાં કામહા લીદે તુમહે આત્મા જીવતા હેય.
બાકી પોરમેહેરાય તુમહાન ઈસુ ખ્રિસ્તાઆરે યોકજુટ કોઅય દેનહા, એને ખ્રિસ્તથી તો આપહાન પોતાના જ્ઞાન દેહે, પોરમેહેર બી આપહાન ચ્ચા નોજરેમાય ન્યાયી બોનાડી દેહે, ખ્રિસ્તાકોય આમહાન પવિત્ર બોનાડલે જાતહેં, એને તો આમહે પાપહાથી છુટકા કોઅહે.
જેહેકોય આપહે શરીર યોક હેય એને ચ્યામાય બોજ જુદા-જુદા અવયવ હેય, એને શરીરા અવયવ બોજ હેય તેરુંબી શરીર યોકુજ હેય, તેહેકોયજ ખ્રિસ્ત યોક શરીર હેય, એને ચ્યાવોય બોરહો કોઅનારે આમા બોદે ચ્ચા આલાગ-આલાગ અવયવ હેય.
ઈ એહેકેન હેય જેહેકેન કા આંય ખ્રિસ્તાઆરે હુળીખાંબાવોય મોઅઇ ગીયો, આંય તો નાંય હેય જો આમી જીવતો હેય, બાકી તો ખ્રિસ્ત હેય જો માંયેમાય જીવી રિઅલો હેય, જેહેકેન આમી આંય જીવી રિઅલો હેય, તે આંય પોરમેહેરા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઇન જીવતો હેય, જો માન પ્રેમ કોઅહે કા ચ્યાય માંહાટી ચ્યા જીવ દેનો.
જેથી ચ્યા મહિમામય સદા મોયા સ્તુતિ ઓઅય હોકે, તી સદા મોયા આપહાન ચ્યા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તાકોય મોફાતમાય મિળલી હેય.
જેથી ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅલા કોય ખ્રિસ્ત તુમહે હૃદયામાય રોય, એને પોરમેહેર તુમહાન યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઅરાહાટી મજબુત એને સ્થિર કોએ.
યાહાટી આપા બોદે ખ્રિસ્તા શરીરા અવયવાહા હારકે હેય.
ઓ યોક મહાન ભેદ હેય, આંય યા બરાબરી ઈસુ ખ્રિસ્ત એને ચ્યા મંડળીઆરે કોઅહુ.
કાહાકા પોરમેહેરા ઇચ્છા આતી કા ચ્યા લોક ઈ જાંઆય લેય કા ખ્રિસ્તા મિલકાત એને મહિમા તુમા ગેર યહૂદી લોકહાહાટીબી હેય, એને મર્મ ઈ હેય: ખ્રિસ્ત તુમહામાય રોહોય, જો તુમહાલ ચ્ચા મહિમામાય ભાગીદાર ઓઅના આશા દેહે.
એને તો બોદા સામર્થ્યા એને ઓદિકારાકોય પ્રધાન હેય યાહાટી જો તુમા ખ્રિસ્તામાય હેય, તે તુમહાન કોઅહીજ વસ્તુ કમી નાંય હેય, કાહાકા તો બોદા ઓદિકારા એને આત્મિક જીવહા પ્રભુ હેય.
યા લીદે, નાંય તે યુનાની લોક, નાંય યહૂદી, નાંય સુન્નત કોઅલા, નાંય ગેર યહૂદી, નાંય જંગલી, નાંય પારદેશી, નાંય ગુલામ, નાંય દોણી, યાહા વોચમાય કાયજ ભેદભાવ નાંય હેય, કેવળ બોદાંજ ખ્રિસ્ત હેય એને તો બોદાહામાય હેય.
આમા આપહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્ત ખુદ, એને આપહે આબો પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅજેહે, જ્યાંય આપહાન પ્રેમ કોઅયા, એને આપહાન અનંતકાળા દિલાસો એને હારી આશા દેનલી હેય.
તો પોરમેહેરાલ આખહે, “જીં કાય તુયે માંહાટી કોઅયાહાં, તી આંય પોતાના લોકહાન આખહી, એને જોવે ચ્યે મા આરાધના કોઅરા યોકઠે ઓઅરી, તોવે આંય તો મહિમા કોઅહી.”
એને જો કાદો પોરમેહેરા આગના પાલન કોઅહે, તો પોરમેહેરાઆરે એને પોરમેહેર ચ્યાઆરે એકતામાય રોહોય, એને યાથી, એટલે ચ્ચે પવિત્ર આત્માથી જીં ચ્ચાય આપહાન દેનહા, આપા જાંઅતેહે, કા પોરમેહેર આપહેઆરે એકતામાય રોહોય.