21 કા ચ્યે બોદે યોક ઓએ, ઓ આબા, જેહેકેન તું માંયેમાય હેય, એને આંય તોમાય હેતાંવ, તેહેકેન ચ્યે બી આપહામાય રોય, યાહાટી કા દુનિયા લોક બોરહો કોએ, કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.
જોવે યોક દેશા લોક ચ્યાહામાયજ ફુટ પોડે તો ચ્યા વદારી સમય નાંય ટોકી હોકે.
એને મા આજુ બીજે ગેટેં હેતેં, ચ્યે યા ગોઠામાઅને નાંય હેતેં, મા ચ્યાહાનબી લેય યેયના જરુરી હેય, ચ્યે મા આવાજ વોળખી, તોવે યોકુજ ટોળો એને યોકુજ ગોવાળ રોય.
આંય એને આબહો યોક હેજે.”
બાકી જોવે આંય કોઅતાહાંવ, તે માયેવોય બોરહો નાંય બી કોઅહા, બાકી ચ્યા કામહાવોય બોરહો રાખા, કા તુમા જાંઆય એને હુમજે કા આબહો માયે માય હેય એને આંય આબહામાય હેય.”
એને આંય જાંઅતાહાંવ કા સાદા મા વોનાતોહો, બાકી જીં ગીરદી આજુ-બાજુ ઉબલી હેય, ચ્યાહા લીદે માયે મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, જ્યાથી ચ્યા બોરહો કોએ, કા તુયે માન દોવાડયોહો.”
એને પોરમેહેર બી પોતામાંય ચ્યા પોહા મહિમા કોઅરી, એને તો તારાત કોઅરી.
જોવે તુમા યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઅહા, તોવે બોદે તુમહાન જાંઆય લી કા મા શિષ્ય હેતા.”
આમી આંય દુનિયામાય નાંય રોઉં, બાકી મા શિષ્ય દુનિયામાય હેય, એને આંય તોપાય યેય રિયહો, ઓ પવિત્ર આબા, તો સામર્થ્યા નાવાકોય ચ્યાહાન હાચવી રાખ, યાહાટી કા ચ્યે આપહે રોકે યોક રોય.
જેહેકેન તુયે માન દુનિયામાય દોવાડયો, તેહેકેન માયે બી ચ્યાહાન દુનિયામાય દોવાડયાહા.
આંય કેવળ યા શિષ્યહા હાટી પ્રાર્થના નાંય કોઉ, બાકી ચ્યાહાહાટી બી જ્યેં યા શિષ્યહા સંદેશ વોનાયને માયેવોય બોરહો કોઅરી.
ઓ ધાર્મિક આબા, દુનિયા લોકહાય તુલ નાંય જાંઆયો, બાકી માયે તુલ જાંઆયો, એને મા શિષ્યહાય બી જાંઆયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.
એને અનંતજીવન ઈ હેય, કા ચ્યા તુલ યોકુજ હાચ્ચો પોરમેહેરાલ, એને ઈસુ ખ્રિસ્તાલ જ્યાલ તુયે દોવાડયોહો, જાંએ.
કાહાકા જો સંદેશ તુયે માન દેનો, માયે ચ્ચાહાન પોઅચાડી દેનો એને ચ્યા સંદેશાલ ચ્યાહાય બોરહો કોઅયો, એને હાચ્ચાં જાંઅતાહા કા આંય તોપાઅને યેનહો, એને ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.
કાહાકા પોરમેહેરે ચ્યા પોહાલ દુનિયા લોકહાવોય ડોંડ દાં નાંય દોવાડયો, બાકી ચ્યાકોય દુનિયા લોકહા તારણ કોઅરાહાટી દોવાડયો.
યાહાટી બોદા લોકહાન જેહેકેન આબહા આદર કોઅતેહે, તેહેકેન પોહા બી આદર કોઅરા જોજે, જો પોહા આદર નાંય કોએ, તો આબહા જ્યાંય પોહાલ દોવાડયોહો, આદર નાંય કોએત.
એને ચ્યે દિનેરોજ યોક મોનાકોય દેવાળામાય બેગે ઓએત એને ગોઅહે-ગોઅહે પ્રભુભોજમાય ભાગી ઓએ એને ઉદાર મોનાકોય આનંદાકોય ચ્યે ઈળી-મિળીન ખાઅના ખાતે આતેં.
એને બોરહો કોઅનારાહા મંડળી યોક જીવ એને યોકા મોના આતી, ઓલે લોગુ કા કાદોજ પોતા મિલકાત પોતા નાંય આખતો આતો, બાકી ચ્યાહાય ચ્યાહાપાય જીં કાય આતાં તી બોદા યોખઠા કોઅયા.
તેહેકોયજ, આપા જ્યેં ખ્રિસ્તામાય બોજ વિસ્વાસી હેય, બાકી ખ્રિસ્તામાય આપા યોક શરીર હેય, એને યોક-બિજા અવયવ હેય.
ઓ વિસ્વાસી બાહાબોઅયેહેય, આંય આમહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા નાવામાય તુમહાન વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા તુમહે વોચમાય ફુટ નાંય પોડે બાકી યોક-બિજા આરે મેળમિલાપ રાખીન એકતામાય રા.
જેહેકોય આપહે શરીર યોક હેય એને ચ્યામાય બોજ જુદા-જુદા અવયવ હેય, એને શરીરા અવયવ બોજ હેય તેરુંબી શરીર યોકુજ હેય, તેહેકોયજ ખ્રિસ્ત યોક શરીર હેય, એને ચ્યાવોય બોરહો કોઅનારે આમા બોદે ચ્ચા આલાગ-આલાગ અવયવ હેય.
એને જો પ્રભુ આરે એકતામાય રોહે, તે ચ્યા આત્મા એને પ્રભુ આત્મા યોક બોની જાહાય.
આમી તુમહામાય કાયજ ભેદભાવ નાંય રિયો, નાંય યહૂદી, નાંય ગેર યહૂદી, નાંય ગુલામ, નાંય સુટા, નાંય માટડો એને નાંય થેએ, કાહાકા તુમા બોદા ઈસુ ખ્રિસ્તામાય યોક હારકે હેય.
દિયાન રાખા કા તુમા ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે હારકા જીવન જીવા, એને આંય તુમહે ઈહીં યેયન તુમહાન મિળું કા નાંય મિળું, પાછે દુઉરે તુમહે ખોબાર વોનાયુ, તેરુ તુમહે બારામાય ઓહડી ખોબાર મિળાં જોજે કા તુમા યોકુજ વિચાર રાખીન એને યોકમોન ઓઇન હારી ખોબારે બોરહાહાટી મેઅનાત કોઅતે રા.
જીં કાય આમહાય દેખ્યા, એને જીં વોનાલા હેય, ચ્યા હારી ખોબાર તુમહાનબી આખજેહે, યાહાટી કા તુમહાનબી આમહે આરે સંગતી મીળે, એને આમહે ઈ સંગતી પોરમેહેર આબહા આરે એને ચ્યા પોહો ઈસુ ખ્રિસ્તાઆરે હેય.
એને સાક્ષી દેનારા બી તીન હેય: