32 એઆ, આમી તો સમય યી રિયહો, બાકી યેય ગીયો, ચ્યે સમયે તુમા વેરગાઈ જાહા જ્યાહા-ચ્યાહા વાટે લાગહા, એને માન યોખલો છોડી દાહા, તેરુંબી આંય યોખલો નાંય હેતાઉ, કાહાકા આબહો મા આરે હેય.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમા બોદા માન છોડીન નાહી જાહા, જેહેકોય લોખલાં હેય કા, આંય મેંડવાળ્યાહાલ ઠોકીહી એને, ગેટેં ટોળામાઅને વેરગાઈ જાઅરી.
બાકી ઈ યાહાટી ઓઅયા કા, ભવિષ્યવક્તાહા લોખલાં હેય તી પુરાં ઓઅઇ જાય.” એને તોવે બોદા શિષ્ય ચ્યાલ છોડીન નાહી ગીયા.
જોવે ચ્યા ડોગા એછે જાં આતા તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમા બોદા માન છોડીન નાહી જાહા, જેહેકોય પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: પોરમેહેર એહેકેન આખહે કા, આંય ચ્યા માઅહાન માઆઇ ટાકહી જો મા લોકહાન મેંડવાળ્યાહા હારકો હાંબાળ કોઅહે, એને ગેટેં વેરગાઈ જાઅરી.
એને તોવે બોદા શિષ્ય ચ્યાલ છોડીન નાહી ગીયા.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તો સમય યેય ગીઅલો હેય, કા માન માઅહા પોહા મહિમા ઓએ.
ચ્યા તુમહાન ચ્યાહા સોબાયે ઠિકાણા માઅને કાડી દી, બાકી ઓહડો સમય યી રોયહો, કા જો કાદો તુમહાન માઆઇ ટાકી, તો એહેકોય હોમજી કા આંય પોરમેહેરા સેવા કોઅતાહાંવ.
માયે યો વાતો તુમહાન દાખલા કોઇન આખલ્યો હેય, બાકી તો સમય યી રિઅલો હેય, તોવે આંય તુમહાન દાખલા કોઇન નાંય આખું બાકી ખુલ્લી રીતે આબહા બારામાય આખી દિહી.
ઈ વોનાયને ઈસુવે આખ્યાં, “આમી તુમહે બોરહો ઓઅહે.
તોવે ચ્યા શિષ્યાલ આખ્યાં “એએ, ઈ તો આયોહો હેય” એને ચ્યેજ સમયથી તો શિષ્ય, મરિયમેલ ચ્યા કુટુંબમાય લેય ગીયો.
તોવે ચ્યા શિષ્ય પાછા ચ્યાહા ગોઓ વોળી ગીયા.
ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “ઓ બાઈ, તું મા વાતવોય બોરહો કોઓ કા એહેકેન સમય યેય રોયહો કા તુમા યા ડોગાવોય એને યેરૂસાલેમ શેહેરામાયબી પોરમેહેર આબહા ભક્તિ નાંય કોઇ હોકહા.
બાકી તો સમય યેય રિયહો, બાકી યીજ ગીયહો, જોવે હાચ્ચાં ભક્ત પોરમેહેર આબા ભક્તિ આત્માથી એને હાચ્ચાયેથી કોઅરી, કાહાકા પિતા ચ્યાહાટી ઓહોડાજ ભક્તિ કોઅનારાહાન હોદહે.
“આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, ઓહડો સમય યી રોયહો, બાકી યેય ગીયહો, જોલે મોઅલે માઅહે પોરમેહેરા પોહા આવાજ વોનાઈ, એને જ્યેં વોનાઈ ચ્યે જીવતે ઓઈ જાય.
ઈ વોનાયને તુમહાન નોવાય નાંય લાગા જોજે, કાહાકા ઓહડો સમય યી રોયહો, કા જોલે મોઅઇ ગીઅલે હેય, પોહા આવાજ વોનાયને જીવતે ઉઠી.
એને જોવે આંય ન્યાય કોઉ બી, તે મા ન્યાય હાચ્ચો હેય, કાહાકા આંય યોખલો નાંય હેતાઉ, બાકી આંય પોરમેહેર આબહા આરે હેતાંવ, જ્યેં માન દોવાડયોહો.
એને મા દોવાડનારો મા આરે હેય, ચ્યે માન યોખલો નાંય છોડયો, કાહાકા આંય કાયામ તીંજ કામ કોઅતાહાંવ, જ્યાથી તો ખુશ ઓઅહે.”
તોવે યોક-બિજા આરે રજા લેયને, આમા તે જાહાજેમાય ચોડયા, એને ચ્ચે પોત-પોતા ગોઓ ફિરી ગીયે.
શાઉલ પુરીરીતે સ્તેફનુસા મોરણા સહમત આતો. ચ્યેજ દિહી યેરૂસાલેમ શેહેરા મંડળીવોય મોઠી સતાવણી શુરવાત જાયી એને પ્રેષિત છોડીન બિજા બોદા ને બોદા યહૂદીયા વિસ્તાર એને સમરૂન ભાગામાય વિખરાય ગીયા.