16 “વાયજ વાઆમાય તુમા માન નાંય એઅહા, એને વાયજ વાઆ પાછે તુમા માન એઅહા.”
પ્રભુ ઈસુ શિષ્યહાઆરે વાત કોઅયા પાછે, એને પોરમેહેરાય ઈસુલ હોરગામાય લેય લેદો, એને પોરમેહેરા જમણા આથા એછે માનાપાનાહાતે બોહી ગીયો.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “થોડીવાઆ તુમહે વોચમાય ઉજવાડો હેય, જાવ લોગુ ઉજવાડો તુમહેઆરે હેય તાંવ લોગુ ચાલ્યાજ કોઆ, એહેકેન નાંય બોને કા આંદારાં ઓઈ જાય, જીં માઅહું આંદારામાય ચાલહે, ચ્યાલ ખોબાર નાંય કા તો કેછ જાય રિયહો.
ઈસુ ઈ જાંઅતો આતો, કા પોરમેહેર આબહે બોદા કાય ચ્યા ઓદિકારામાય હોઅપી દેનહા એને તો પોરમેહેરાપાઅને યેનહો એને પોરમેહેરાપાય પાછો જાય રિઅલો હેય.
ઓ પોહહાય, આંય આજુ વાયજ વાઆ તુમહેઆરે હેતાઉ પાછા તુમા માન હોદહા બાકી જેહેકેન યહૂદી લોકહાન માયે આખ્યાં, જાં આંય જાય રિયહો, તાં તુમા નાંય યી હોકે, એને આમીબી તુમહાન તેહેકેનુજ આખતાહાવ.
ન્યાયપણા બારામાય યાહાટી સાબિતી કોઅરી, કાહાકા આંય આબાપાય પાછો જાય રિયહો એને તુમા પાછે માન નાંય એઅહા.
યેજપરમાણે તુમાબી આમી દુઃખામાય હેય, બાકી આંય તુમહાન પાછો મીળહી એને તુમા આનંદિત ઓઈ જાહા એને તુમહે આનંદ કાદો તુમહે વોયને પેચકી નાંય લી.
આંય આબાઇહીને દુનિયામાય યેનહો, પાછો દુનિયાલ છોડીન આબાપાય જાય રિયહો.”
આમી આંય માન દોવાડયો ચ્યાપાય જાય રિયહો એને તુમહેમાઅને કાદો માન નાંય પુછે, “તું કેછ જાય રિયહો?”
બાકી આમી આંય તોપાય યેય રિયહો, એને યો વાતો આંય દુનિયામાય રોયન આખતાહાવ, કા ચ્ચા મા આનંદાકોય પુરીરીતે બોઆય જાય.
એને આમી, ઓ મા આબા, તોઆરે મા મહિમા કોઓ, તીજ મહિમા જીં મા તો હાતે દુનિયા બોનાવના પેલ્લી આતી.”
તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “આંય થોડીવાઆ લોગુ તુમહેઆરે હેતાઉ, ચ્યા પાછે જ્યાંય માન દોવાડયો ચ્યાપાય ફિરી જાહીં.
ઈસુય દુ:ખ ઉઠાવ્યા એને મોરણા પાછે બોજ પાક્કી સાબિતી કોઇન તો જીવતો હેય એહેકોય દેખાડયાં, એને ચાળીસ દિહયા લોગુ તો પ્રેષિતાહાલ દેખાતો રિયો, એને પોરમેહેરા રાજ્યા વાતો આખતો રિયો.
એને બોરહા કર્તા એને સિદ્ધ કોઅનારા ઈસુવોય દિયાન દા, જ્યાંય ચ્યા આનંદાહાટી જો આગલા ભવિષ્યામાય ચ્યાહાટી નોક્કી કોઅલા આતાં, શરમાના કાય વિચાર નાંય કોઅતા, હુળ્યેખાંબા દુઃખ વેઠયાં એને એહેકેન મોઅઇ ગીયો, એને આમી પોરમેહેરા સિંહાસના જમણી એછે બોઠહો.