4 ઈસુ ખાઅના ખાય તાઅને ઉઠયો, એને ચ્યા બાઆને ડોગલાં કાડયા, એને રુંબાળ લેઈને કોંબરા આરે બાંદ્યો.
ધન્ય હેય ચ્યા ચાકાર, જ્યાહાન માલિક પાછો યેયનાહાટી વાટ એઅતા દેખે, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યાહા માલિક યોકા ચાકારા હારકે ફાડકે પોવીન ચ્યાહાન ખાઅના ખાં બોહતાડી, એને ચ્યાહાપાય યેયન ચ્યાહા સેવા કોઅરી.
જો તુમહે ચાકાર રાનામાય ઓળ જુપીન કા ગેટેં ચાઈન ગોઓ યેય, તે તુમા કાય આખહા, તારાત યે એને ખાઅના ખાં બોહો?
નાંય, બાકી તુમા એહેકોય આખહા કા, “માંહાટી ખાઅના રાંદ, એને આંય જાવ લોગુ ખાય ઉઠું તાંઉ તું ઉબો રોઇન મા ચાકરી કોઆહાટી તિયાર ઓઈ જો પાછે તુંબી ખાય લેજે.
કાહાકા કું મોઠો ગોણાય, ખાં બોઠો તો, કા ચ્યા ચાકરી કોઅનારો તો? ખાં બોઠો તો મોઠો, નાંય કા? બાકી આંય તુમહે વોચમાય ચાકરી કોઅનારા હારખો હેય.
જોવે ઈસુ ચ્યાહા પાગ દોવી ચુક્યો એને ચ્યા બાઆને ડોગલાં પોવીન બોહી ગીયો પાછે તો શિષ્યહાન આખા લાગ્યો, “કાય તુમા હોમજ્યા કા માયે તુમહેઆરે કાય કોઅયા?
તુમા આમહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા સદા મોયા જાંઅતાહા, કા તો માલદાર આતો તેરુંબી તુમહેહાટી ગોરીબ બોન્યો, યાહાટી કા ચ્યા ગોરીબ ઓઅવાથી તુમા માલદાર ઓઈ જાય.
જીં હારી ખોબાર તુમા પેલ્લેથીજ વોનાયાહા, તી ઈ હેય કા આપા યોક બિજાવોય પ્રેમ કોઆ જોજે.