5 “ઈ અત્તાર તીન હોવ દીનારાહામાય (યોક દીનાર એટલે યોક દિહા કાંબારાં) વેચિન ચ્યા પોયહા ગોરીબાહાન કાહાનાય દેના?”
“બાકી જોવે તો ચાકાર બાઆ ગીયો, તોવે ચ્યા હાંગાત્યા ચાકાર માઅને યોક બિજો ચાકાર મિળ્યો તો ચ્યા (૧૦૦ દીનાર) હોવ દિહાહા મોજર્યે પોયહા કોર્જદાર આતો, તોવે ચ્યે ચ્યાલ ગોગ્યેમાય દોઇન આખ્યાં, ‘જીં કાય તોપાય કોરજાં હેય ચ્યાલ તું ચુકાડી દે.’”
ચ્યાય કામાવાળાહાન દિનેરોજ યોક દીનાર ઠોરવી, એને ચ્યાહાન દારાખા વાડયેમાય કામ કોઅરા દોવાડયા.
તુમહે મિલકાત વેચી દિયા, એને ગોરીબાહાન દાન દિયા; એને મોજરાય નાંય જાય ઓહડી ઠેલી રાખા, બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત બેગા કોઅયા, તાં ઘોટી નાંય જાય, જ્યા પાહાય બાંડ નાંય યેય, એને ઉદાડા નાંય ખાય.
ઈ વોનાયને ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તો હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જો એહેકોય કોઅહે, તે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.”
તું તો બાહા પાપ કાહા એઅતોહો, જોવે તો જીવનમાય યોક મોઠા પાપ હેય જો તો ડોળામાય હુકળા હારકો હેય.
બાકી ચ્યા શિષ્યહા માઅને યહૂદા ઇસ્કારીયોત નાંવા યોક શિષ્ય જો ચ્યાલ દોઆડી દેનારો આતો, આખા લાગ્યો.
ચ્યાય ઈ યાહાટી નાંય આખ્યાં, કા ચ્યાલ ગોરીબાહા ચિંતા આતી, બાકી યાહાટી આખ્યાં તો બાંડ આતો એને પોયહા ઠેલી ચ્યાપાય રોય એને ચ્યેમાઅને તો દુબીન કાડી લેતો આતો.
યહૂદાપાય પોયહા ઠેલી રોય ચ્યાહાટી કાદે-કાદે એહેકેન હોમજ્યા, કા ઈસુ ચ્યાલ આખહે, કા જીં કાય આપહાન સણાહાટી જોજહે તી વેચાતાં લેય, કા ઈ કા ગોરીબાહાન કાય દેય.
ફિલિપે જાવાબ દેનો, “ચ્યાહામાઅને બોદહાલ વોછા-વોછા દેય તેરુંબી બોસો દીનારા (૨૦૦ દીનાર એટલે બેન હોવ દિહાહા કાંબારાં) બાખે ચ્યાહાન નાંય ફુગી.”