43 કાહાકા માઅહા વાહવા ચ્યાહાન પોરમેહેરા વાહવા કોઅતા વોદારી પ્રિય ગોમહે.
“યાહાટી જોવે તુમા દાન દેય, તોવે મોઠો દેખાવો મા કોઅહા, જેહેકોય ડોંગ્યા સોબાયેહે ઠિકાણાહામાય એને ગલ્યેહેમાય કોઅતાહા, જેથી લોક ચ્યાહા વાહાવા કોએ, બાકી તુમહાન આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યા ચ્યાહા પ્રતિફળ પામી ચુક્યાહા.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા તો માઅહા હામ્મે પોતાનાલ હાચ્ચાં દેખાડતાહા, બાકી પોરમેહેર તુમહે મન જાંઅહે, કાહાકા જીં વસ્તુ તુમહે નોજરેમાય મોહત્વા હેય, તીં પોરમેહેરા નોજરેકોય એઅના ખારાબ હેય.”
તોવે ચ્યે ચ્યાલ આખ્યાં, ધન્ય ઓ બોજ હારો ચાકાર તું બોજ થોડામાય ઈમાનદાર નિંગ્યો ચ્યાહાટી તું દોહો શેહેરાહા ઓદિકાર ચાલાડ.
જીં માઅહું મા સેવા કોઅહે તો મા શિષ્ય બોને, તોવે જાં આંય હેય, તાં મા સેવક બી ઓરી, જો કાદો મા સેવા કોએ, તો પોરમેહેર આબો ચ્ચા કદર કોઅરી.
આંય માઅહા પાયને વાહવા આશા નાંય કોઉ.
તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોઇ હોકે, કાહાકા તુમા યોકબીજા પાયને માન હોદતાહા, એને તુમા યોકુજ પોરમેહેરા પાયને માન મિળવા કોશિશ નાંય કોએત.
જીં માઅહું પોતા કોઇન આખહે, તો પોતા વાહાવા કોઆડેહે, બાકી જીં માઅહું ચ્યાલ દોવાડનારા વાહવા કોઅહે તોજ ઈમાનદાર હેય એને ચ્યામાય કાય લુચ્ચાઈ નાંય હેય.
ઈસુવે જાવાબ દેનો, “જો આંય પોતા કોઇન માન હોદુ તોવે મા મહિમા કાયજ નાંય; બાકી મા મહિમા કોઅનારો મા આબહો હેય, એને તુમા આખતાહા, કા તો આમહે પોરમેહેર હેય,
બાકી યહૂદી તોજ હેય, જો ચ્યા મોનામાય યહૂદી હેય, એને સુન્નત તી હેય, જીં પવિત્ર આત્માકોય એને હૃદયાકોય કોઅલા જાહે, બાકી તી નાંય હેય, જીં મૂસા નિયમાહા નુસાર કોઅલા જાહે, ઓહડા લોકહા વાહવા લોકહાકોય નાંય ઓએ, બાકી પોરમેહેર ચ્યાહા વાહવા કોઅહે.
એને જ્યેં હારાં કામહામાય મજબુત બોની રોય એને મહિમા, એને આદર એને અમરતા હોદતેહેં, ચ્યાહાન પોરમેહેર અનંતજીવન દી.
યાહાટી જાવ લોગુ પ્રભુ પાછો નાંય યેય, તાંવ લોગુ કાદાં પારાખ નાંય કોઅના, તોજ સાફ રીતીકોય ચ્યા બોદા લોકહા મોનામાઅને વિચારાહાલ પારખી જ્યાહા બારામાય બિજો કાદો ચ્યાહાન નાંય જાંએ, તોવે પોરમેહેરાપાઅને દરેકા વાહવા ઓઅરી.
કાહાકા જો પોતે વાહવા કોઅહે, તો નાંય, બાકી જ્યા વાહવા પ્રભુ કોઅહે, તોજ પ્રભુ નોજરેમાય હારો હેય.
કાદે દિહે માઅહા પાયને માનપાન નાંય હોદયા, કા તુમહે પાયને નાંય, એને બીજહા પાયને બી નાંય, એને જો આમા ખ્રિસ્તા પ્રેષિત ઓઅના કારણ તુમહેપાઅને મોદાત માગના આમહે ઓદિકાર આતો.
બાકી તુમહે દિલમાય હેય, તીંજ હેય જીં તુમહાન સુંદર બોનાડેહે, ઓ યોક નમ્ર એને અવિનાશી ગુણહા કોય સોજાવલો રોય, જો કા પોરમેહેરાહાટી બોજ કિમતી હેય.