41 તોવે ચ્યાહાય દોગાડાલ ફેડી લેદો, પાછે ઈસુવે ઉચે નોજાર કોઇન આખ્યાં, “ઓ આબા આંય તો આભાર માનતાહુ કાહાકા તુયે મા વોનાય લેદા.
ચ્યે સમયે ઈસુવે આખ્યાં, ઓ આબા, હોરગા એને દોરતી પ્રભુ, તો આભાર માનતાહાવ કાહાકા તુયે યો બોદ્યો વાતો ઓકલ્યેવાળા લોકહાન એને હોમાજદાર લોકહાન નાંય, બાકી જ્યા લોક સાદા સુદા હેય ચ્યાહાન દેખાડયોહો.
હાં, ઓ આબા, કાહાકા તુલ ઈંજ ગોમ્યા.
એને ખોલકડામાય ખોદલા ચ્યા પોતા નાંવા યોક નોવા માહાણા આતા ચ્યામાય ડાટી દેના, એને માહાણા મુંયાવોય ચ્યે યોક મોઠો દોગાડ કોથલાડીન જાતો રિયો.
તોવે યોસેફાય યોક મલમલા મોઅગા ફાડકા વેચાતાં લેય લેદા, એને ચ્યાય ઈસુ શરીર હુળીખાંબાવોઅને ઉતાડી લેદા, એને ચ્યાલ (યહૂદી રીતીકોય) ફાડકામાય ચોંડાળી લેદા, એને ખોલકડામાય કાતરાવલી કોબારેમાય થોવી દેના, પાછે ચ્યાય યોક મોઠો દોગડો કોથલાડયો એને ચ્યાલ કોબારે બાઅણા ઉગાડના જાગાવોય ચ્યાલ બોંદ કોઅરાહાટી થોવી દેનો.
ચ્યેજ સમયે ઈસુ પવિત્ર આત્મામાય આનંદાકોય બાઆય ગીયો, એને આખ્યાં, “ઓ આબા, હોરગા એને દોરતી માલિક, આંય તો આભાર માનતાહાવ કાહાકા તુયે યો બોદ્યો વાતો ઓકલ્યેવાળા લોકહાન એને હોમાજદાર લોકહાન નાંય, બાકી જ્યા લોક સાદા સુદા હેય ચ્યાહાન દેખાડયોહો, હાં, ઓ આબા, કાહાકા તુલ ઈંજ ગોમ્યા.
બાકી જકાતદાર દુઉ ઉબો રિયો, હોરગા એછે નોજાર ઉચી કોઅના બી ચ્યા ઈંમાત નાંય ચાલી, તો દુઃખને હાતે છાતી કુટીન આખા લાગ્યો, ઓ પોરમેહેર, આંય પાપી હેતાંવ, માયેવોય દયા કોઇન માન માફ કોઓ.
તોવે દેખ્યાકા કોબારે મુયાહીને મોઠો દોગાડ હોરકાવલો આતો.
એને આમીબી આંય જાંઅહુ કા તું પોરમેહેરાપાઅને જીં કાય માગહે તી પોરમેહેર તુલ દેઅરી.”
ઈસુવે ઈ આખ્યાં પાછે આકાશા એછે એઇન આખ્યાં, “ઓ આબા, તો સમય યેય ગીયહો, કા તું પોહા મહિમા કોઓ, કા પોહોબી તો મહિમા કોએ.
રવિવારે બોજ કોવાળ્યાં આજુ આંદારાં આતા તોવે મરિયમ જીં મગદલા નાંવા શેહેરામાઅને આતી, કોબારે એછે ગીયી, તોવે દેખ્યાકા કોબારે મુયાઇહીને દોગાડ પેલ્લોજ હોરકાવલો હેય.
બાકી ચ્યાય પવિત્ર આત્માકોય બોઆયને હોરગા એછે એઅયા, એને ચ્યે પોરમેહેરા મહિમા એને ઈસુવાલ પોરમેહેરા જમણા આથા એછે સન્માના જાગાવોય ઉબો રિઅલો દેખ્યો.
કોઅયેહેજ વાતે ચિંતા મા કોઅહા, બાકી બોદયે પરિસ્થીતીમાય તુમહે નિવેદન પ્રાર્થના એને વિનાંતી કોય ધન્યવાદા હાતે પોરમેહેરાલ આખા.