5 ચ્યે ઓજાણ્યા પાહલા નાંય ચાલી, બાકી ચ્યાપાઅને નાહાતેહે, કાહાકા ઓજાણ્યા આવાજ ચ્યે નાંય વોળખેત.”
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “દિયાન દા કા તુમા કાય વોનાતાહા, તુમા જોલા વોદારી દિયાન દેયન વોનાયાહા તોલા વોદારે પોરમેહેર તુમહાન હોમાજ દી.
ચ્યાહાટી તુમા હાચવીન રા, કા તુમા કાય વોનાતેહે? કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.”
એને મા આજુ બીજે ગેટેં હેતેં, ચ્યે યા ગોઠામાઅને નાંય હેતેં, મા ચ્યાહાનબી લેય યેયના જરુરી હેય, ચ્યે મા આવાજ વોળખી, તોવે યોકુજ ટોળો એને યોકુજ ગોવાળ રોય.
એને જોવે બોદા ગેટહાન બાઆ કાડહે, તોવે તો ચ્યાહા આગલા ચાલહે એને ગેટેં ચ્યા પાહલા ચાલતેહે કાહાકા ચ્યે ચ્યા આવાજ વોળાખતેહે.
કાહાકા ઓહડા દિહી યેનારા હેય, તોદિહી લોક હાચ્ચાં શિક્ષણ નાંય વોનાયા માગી, બાકી ચ્યા ચ્યાહા ઇચ્છા પુરી કોઅરી, એને ચ્યે બોજ બોદા શિક્ષકાહાન હોદી, જ્યા ચ્યેજ વાતહે પ્રચાર કોઅરી જ્યો ચ્યે વોનાયા માગતેહે.
ચ્યા લોક જ્યા ખ્રિસ્તા વિરુદી હેય આપહાન છોડીન જાતા રીયહા, બાકી ચ્યા આપહે માઅને નાંય આતા, કાહાકા જો ચ્યા આપહે માઅને રોતા, તે ચ્યા આપહે આરે રોતા, બાકી ચ્યા જાતા રિયા. યાકોય ઈ માલુમ ઓઈ ગીયા કા ચ્યા બોદા આપહે માઅને નાંય હેય.
માયે તુમહાન યાહાટી નાંય લોખ્યાં, કા તુમા હાચ્ચાં નાંય જાંએ, બાકી યાહાટી, કા તુમા ચ્યાલ જાંઅતેહે, એને યાહાટી કા કોઅહાજ જુઠા, હાચ્ચાયેથી નાંય હેય.
આંય જાંઅતાહાંવ કા તું કાય કોઅતોહો, તું કેહેકેન મેહનાત કોઅતોહો, એને કોયદિહી હાર નાંય માને, આંય ઈ બી જાંઅતાહાંવ કા તું દુષ્ટ માઅહાન સ્વીકાર નાંય કોએ, તુયે ઓહડા લોકહાન પારખી લેદલા હેય, જ્યા જુઠા ડોંગ કોઅતાહા કા ચ્યા પ્રેષિત હેય, એને તુયે જાંઅયા કા ચ્યા જુઠા બોલતાહા.