20 ચ્યાહામાઅને બોજ જાંએ આખે કા, “ચ્યામાય બુત હેય, એને તો ગાંડવાઈ ગીયહો, ચ્યા નાંય વોનાના?”
ગુરુઆ હારખા શિષ્ય, એને ચાકાર દોણ્યા હારખો બોનના તીંજ બો હેય; જોવે ચ્યાહાય ગોઆ દોણ્યાલ સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય આખ્યાં, જો ચ્યે દોણ્યા આરે ખારાબ વ્યવહાર કોઅતેહે, તે ચ્યે ચ્યા ચાકારાહા આરેબી ખારાબ વ્યવહાર કોઅરી.”
કાહાકા જોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો યેનો તોવે તો બોજ ઉપહા કોઅતો આતો, એને દારાખા રોહો નાંય પિતો આતો, એને તુમાહાય આખ્યાં, ચ્યામાય બુત હેય.
બાકી પોરૂષી લોકહાય આખ્યાં કા, “તો સૈતાન બુતાહા મુખ્ય હેય ચ્યા મોદાત લેઈને બુતાહાન તાંગાડેહે.”
ઈ વોનાઈન ચ્યા કુટુંબવાળે ચ્યાલ લાંહાટી ગોઅરે યેને, કાહાકા લોક આખે કા તો ગાંડવાય ગીયો ઓરી.
લોકહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તુલ બુત વોળાગલો હેય, તુલ કું માઆઇ ટાકાં હોદહે?”
ઈ વોનાયને યહૂદી લોકહાય આખ્યાં, “આમી આમહાન ખાત્રી ઓઈ ગિઇ કા તોમાય બુત હેય, આબ્રાહામ મોઓઈ ગીયો, એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઓઈ ગીઅલા હેય, એને તું આખતોહો કા જીં માઅહું મા વચન પાળી તી કોઇ દિહી નાંય મોઅરી.
જોવે પાઉલ યે રીતેથી જાવાબ દેય રિઅલો આતો, “તે ફેસ્તુસાય મોઠે આવાજથી આખ્યાં, ઓ પાઉલ, તું ગાંડો હેય, બોજ શિક્ષાણે તુલ ગાંડવાડી દેનહો.”