39 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ચાલા, તે એઇ લીયા.” તોવે ચ્યા ઈસુઆરે ગીયા એને તો કેછ રોહોય તીં ચ્યાહાય એઅયા એને તોદહી ઈસુઆરે રિયા, ચ્યે સમયે લગભગ વોખાતેહે ચાર વાગલે આતેં.
બાકી ચ્યાહાય ચ્યાલ ઈ આખીન રોક્યો કા, “આમે આરે રો, કાહાકા વોખાતી વેળ ઓઈ રીયહી એને દિહી આમી બુડી ગીયહો” તોવે તો ચ્યાહાઆરે રાંહાટી માજે ગીયો.
તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું કેછ રોતહો?”
યોહાના આખલ્યા વોનાઈન ઈસુ પાહલા જ્યા બેન જાંઆ ગીઅલા આતા, ચ્યાહામાઅને યોક જાંઆ સિમોન પિત્તરા બાહા આંદ્રિયાસ આતો.
નતનએલે ફિલિપાલ પુછ્યાં, “કાય કાદી હારી વસ્તુ બી નાજરેત ગાવામાઅને નિંગી હોકતી હેય કા?” ફિલીપાય નતનએલાલ જવાબ દેનો, “તું યેઇન એઈલે.”
યાહાટી જોવે ચ્યા સમરૂનીયા ચ્યાપાય યેય પોઅચ્યા, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ રાવ્યાં કોઅયા કા, “આમહે આરે ઈહીં રોજે” એને તો બેન દિહી તાં રિયો.
આબહે માન જ્યા લોક દેનહા, ચ્યા બોદા માયેપાંય યી, એને જીં માઅહું માયેપાંય યી ચ્યાલ આંય નાંય કાડહીં.
વોનાયા, આંય તુમહે રુદયામાય યાંહાટી, આંય ચ્યા માઅહા હારકો હેતાંવ જેહેકેન ગોઆ બાઆ ઉબલો હેય એને બાઅણા ખોખડાવેહે, જો તુમા મા આવાજ વોનાતેહે એને તુમહે રુદય ઉગાડતેહે તે આંય માજા યીહીં એને આપા યોકબીજાઆરે સંગતી કોઅહુ.