37 તોવે યોહાનાલ એહેકેન આખતો વોનાઈન ચ્યા બેન શિષ્ય ઈસુવા પાહલા જાં લાગ્યા.
ઈસુ તાં જાય રિઅલો આતો, એને ઈસુ એછે એઇન યોહાને આખ્યાં, “એઆ, ઓ પોરમેહેરા ગેટો હેય.”
તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું કેછ રોતહો?”
બીજે દિહી ઈસુવે ગાલીલ ભાગા એછે જાઅના વિચાર કોઅયો, તોવે ફિલિપ ચ્યાલ મિળ્યો, તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા શિષ્ય બોન.”
યાહાટી બોરહો તોવે કોઅતેહે જોવે હારી ખોબાર વોનાતેહે, એને ઈ હારી ખોબાર, ખ્રિસ્તા વચન હેય.
કોઅહિબી ખારાબ વાત નાંય બોલના, બાકી એહેકેન બોલે, જીં સમાયા ઇસાબે બીજહાહાટી હારાં એને ફાયદા રોય.
પવિત્ર આત્મા એને ગેટા વોવડી યે બેની ઈસુલ આખતેહે, “યે!” એને વોનાનારાબી આખે “યે!” જો પિહો હેય તો યેય, એને જીં ચ્યાલ જોજહે તીં જીવના પાઆઈ મોફાત લેય.