1 ઓ મિલકાતવાળહાય વોનાયત લા, તુમા આપહે યેનારા દુ:ખાવોય બોંબલી-બોંબલીન રોડા.
દિહી નિંગતાંજ વોદારે તીડકો પોડહે એને ગાહીયા ઉખાડી દેહે, એને ચ્ચા ફુલ ટુટી પોડહે, એને ચ્ચા સોબા જાતી રોહે, ચ્ચા હારકા, યોક મિલકાતવાળો વિસ્વાસી બી મોઅઇ જાય, જોવે ચ્ચા પોતાના કામ કોઅનામાંયજ લાગી રોહે.
બાકી તુમહાય ચ્ચા ગરીબા અપમાન કોઅયાહાં, તુમા જાંઅતાહા કા યા મિલકાતવાળાજ લોક હેય જ્યા તુમહેવોય જુલુમ કોઅતાહા, એને ચ્ચાજ હેતા જ્યા તુમહાન બળજબરી કોય કોચરીમાય લેય જાતહા.
તુમા જીં ઈ આખતેહે, “આજે કા હાકાળ આમા કાદા બિજા ગાવામાય જાયને તાં યોક વોરહા રોયન કામ કોયન માલમિલકાત કામાવુહુ.”
આપહે પાપહાહાટી દુઃખી ઓઆ, એને શોક કોઆ, એને રોડા, તુમહે ઓહના રોડનામાય એને તુમહે આનંદ નિરાશામાય બદલાય જાય.