16 બાકી આમી તુમા આપહે અભિમાના યોજનાયે બારામાય ઘમંડ કોઅતાહા, ઓહડા બોદા ઘમંડ ખારાબ ઓએહે.
તુમહે અભિમાન કોઅના હારાં નાંય હેય, “તુમા નોક્કીજ જાંઅતેહે કા, બાકી યોક માઅહું મંડળીમાય વ્યબિચાર કોઅનારો ઓરી, એને ચ્ચાલ મંડળી માઅને કાડી નાંય ટાકે તે વાયજ ખમીર બોદા લોંદાલ ખમીર બોનાવી દેહે.”
બાકી જો તુમા પોત-પોતે મોનામાય બોજ ઓદરાય એને સ્વાર્થ રાખતાહા, તે ઘમંડ નાંય કોઅના, એને નાંય તે હાચ્ચાયે વિરુદમાય જુઠા બોલના.
કાહાકા જીં દુનિયામાય હેય, તી એટલે શરીરા વાસના, ડોળાહા લોબ, એને માલ-મિલકાતી ઘમંડ, તી બોદા પોરમેહેર આબહા પાઅને નાંય હેય, બાકી દુનિયામાઅને હેય.
ચ્યેય જોલી પોતા બોડાય એને મોજ્યા કોઅયી, તોલા ચ્યેલ વોદારી પીડા એને દુઃખી કોઆ, તી બાબેલ શેહેર પોતાના મોનામાય આખહે, “આંય યોક રાણી હારકી લોકહાવોય રાજ્ય કોઅહી, આંય વિધવા નાંય હેત્યાઉ, એને આંય કોયદિહી શોક નાંય મોનાઉં.”