15 ઈ ઓકાલ તી નાંય, જીં પોરમેહેરાપાઅને હેય બાકી દુનિયાદારીક, એને શારીરિક, એને સૈતાનિક હેય.
“માલિકાય ચ્યા અન્યાયી કારબાર્યાલ આખ્યાં, તુયે બોજ હુશારી કોઇ કામ કોઅલા હેય, એહકોયજ યા દુનિયા લોક ચ્યાહા સોમાયા લોકહાઆરે વ્યવહારા માય, ઉજવાડા લોકહા કોઅતા બોજ ચતુર હેય.
કાહાકા પોરમેહેરે ચ્યા પોહાલ દુનિયા લોકહાવોય ડોંડ દાં નાંય દોવાડયો, બાકી ચ્યાકોય દુનિયા લોકહા તારણ કોઅરાહાટી દોવાડયો.
તુમા તુમહે આબહો સૈતાનાપાઅને હેતા, એને તુમા તુમહે આબહા ઉસ પુરી કોઅરા માગતાહા, તો તે પેલ્લેથી ખૂની હેય, એને હાચ્ચાયેવોય મજબુત નાંય રોય કાહાકા ચ્યામાય હાચ્ચાં હેયેજ નાંય. જોવે તો ઠોગીન વાત કોઅહે, તોવે તો પોતા મોના વિચાર કોઇન આખહે, કાહાકા તો ઠોગ હેય, એને ઠોગનારાહા આબહો હેય.
“ઓ બોજ ખારાબ એને બોજ જુઠાકોય બાઆલા સૈતાના પોહા, બોદા હારાં કામહા દુશ્માન, કાય તું પ્રભુ હિદી વાટહયેન વાકડી કોઅના નાંય સોડહે?
ચ્યા પોતાનાલ બુદ્ધિમાન હોમજેત બાકી મૂર્ખ બોની ગીયા.
બાકી પોરમેહેરાય જ્ઞાનવાળાહાલ લાજવાડાંહાટી ચ્ચા લોકહાન નિવડી લેદા જ્યાહાન દુનિયા લોક મૂર્ખ માનતેહેં, એને તાકાત વાળાહાન લાજવાડાંહાટી ચ્ચાય ચ્ચા લોકહાન નિવડી લેદહા, જ્યા દુનિયા નોજરેમાય નોબળા હેય.
બાકી દુનિયા લોક પોરમેહેરા પવિત્ર આત્મા હાચ્યો વાતો નાંય માને, કાહાકા પવિત્ર આત્મા મોદાતકોય ચ્યે વાતહે પારાખ ઓઅય હોકહે.
કાહાકા જ્યો વાતો યા દુનિયા નોજરેમાય લોક હોમાજતાહા કા જ્ઞાન હેય, તી પોરમેહેરા નોજરેમાય મૂર્ખતા હેય, જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, “પોરમેહેર જ્ઞાની લોકહા ચતુરાઇ ઉપયોગ, ચ્યાહાલ જાળમાય ફોસવા હાટી કોઅય દેહે.”
કાહાકા તુમા આમી લોગુ અવિસ્વાસ્યા લોકહા હારકે રોતેહેં, યાહાટી જોવે તુમહામાય ઈર્ષ્યા એને જગડો હેય, તે કાય તુમા અવિસ્વાસ્યા હારકા નાંય હેય? એને કાય તુમા દુનિયા લોકહા હારકે નાંય જીવી રીયહે?
કાહાકા આમા યોક વાતે વખાણ કોઅજેહે, કા આમહે અંતકરણ આમહાન બોરહો દેહે, કા આમહાય માઅહા આરે એને વિશેષ કોઇન તુમહે લોકહાઆરે આમહે વેવહાર પોરમેહેરાથી પવિત્ર એને હાચ્ચાયે નુસાર આતો, જો લોકહા જ્ઞાનાનુસાર નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા હાતે આતો.
બાકી આંય બિઅતાહાવ કા જેહેકેન સૈતાનાય હાપા હારકા પોતાના ચતુરાયથી પેલ્લી થેએ હવ્વાયેલ છેતરી, તેહેકેનુજ તુમહે મોન નિખાલસ એને પવિત્રતાથી જીં ખ્રિસ્તાહાતે રા જોજે કાય નાશ નાંય કોઅલે જાય.
ચ્ચાહા સેવાટ નાશ હેય, ચ્ચાહા શારીરિક ઇચ્છા ચ્ચાહા દેવ હેય, ચ્ચે લાજવાના કામ કોઅના બારામાય અભિમાન કોઅતેહે, એને ચ્ચે કાયામ દોરત્યેવોઅને વસ્તુહુ બારામાય વિચાર કોઅતે રોતેહેં.
એને અન્યાયી માટડાપાય સૈતાના શક્તિ રોય, એને તો બોદે જુઠા ચમત્કાર, ચિન્હ દેખાડી જ્યાથી લોક ઓ વિચાર કોઅરા લાગી કા ઈ પોરમેહેર કોઅય રિઅલો હેય.
બાકી પવિત્ર આત્મા ચોખ્ખી વાત આખહે, કા છેલ્લા દિહીહયામાય કોલહેક માઅહે ખ્રિસ્તા હિકાડનાલ નાંય માની, એને બુતા હિકાડનાલ માની, એને ઈસુ ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅના છોડી દેઅરી.
કાહાકા બોદા યોક હારાં વરદાન એને બોદા યોક ઉત્તમ દાન આમહે પોરમેહેર આબહા પાઅને મિળહે, જ્યાંય આકાશામાય બોદાંજ ઉજવાડો દેનારાહાન બોનાડ્યા, પોરમેહેર કાયામ યોક હારકો હેય, એને તો સાવડા હારકો નાંય બોદલાય.
બાકી જો તુમહેમાઅને યોકતાલ બુદયે કોમી હેય, તે પોરમેહેરાપાઅને માગા, તો ઠપકો દેયા વોગાર બોદહાન ઉદારતાથી દેહે, એને તો ચ્ચાલ દેઅરી.
બાકી જીં ઓકાલ પોરમેહેરાપાઅને યેહે તી પેલ્લા તે પવિત્ર ઓઅહે પાછે શાંતી ફેલાવનારો, હારાં એને બુદ્ધિવાળો એને દયા એને હારેં કામાહાકોય બોઆલો એને ભેદભાવ વગર એને ઈમાનદાર ઓઅહે.
યાજ ચ્યા લોક હેતા જ્યા તુમહાલ યોકઠા ઓઅરા નાંય દેય રીયહા. ચ્યા પોતાના સ્વાભાવિક ઇચ્છા નુસાર વેવહાર કોઅતાહા, એને ચ્યાહામાય પવિત્ર આત્મા નાંય હેય.
ઓ મોઠો હાપ, તોજ હેય જો બોજ સમયા પેલ્લા દેખાલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ઓ તોજ હેય જો દુનિયા લોકહાન દોગો દેતો યેનલો હેય. યાહાટી ચ્યા મોઠા અજગરાલ એને ચ્યા દૂતહાલ દોરતીવોય ફેકી દેવામાય યેના.
બાકી થુવાતીરા શેહેરા મંડળી માઅને બાકી લોકહાય ચ્યે જુઠા શિક્ષણા અનુસરણ નાંય કોઅના, એને તુમહાય ચ્યામાય ભાગ નાંય લેદો જ્યાલ ચ્યા લોક સૈતાના બોજ મહત્વા વાત આખતાહા, આંય તુમહાન આખતાહાવ કા આંય તુમહાવોય બીજી કોય આગના નાંય થોવુ.
ચ્યાહા રાજા તોજ સૈતાના દૂત આતો જ્યાંય બોજ ઉંડા ખાડા ટાળા ખોલ્યેલ, ચ્યા નાંવ હિબ્રુ ભાષામાય આબધન હેય, એને યુનાની ભાષામાય અપ્પુયોન હેય, જ્યા મતલબ નાશ કોઅનારો હેય.