10 યોકાજ મુયાકોય સ્તુતિ એને હારાપ બેની નિંગતેહે, ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, એહેકોય નાંય ઓરા જોજે.
જ્યા લોક તુમહે સતાવ કોઅતેહે, ચ્ચાહાન હારાપ નાંય દેઅના બાકી પોરમેહેરા નાંવા કોય બોરકાત દા.
કાહાકા તુમા આમી લોગુ અવિસ્વાસ્યા લોકહા હારકે રોતેહેં, યાહાટી જોવે તુમહામાય ઈર્ષ્યા એને જગડો હેય, તે કાય તુમા અવિસ્વાસ્યા હારકા નાંય હેય? એને કાય તુમા દુનિયા લોકહા હારકે નાંય જીવી રીયહે?
એને ચ્યાઆરે ગોઅહે-ગોઅહે જાયને આળહી બોની જાહે, એને આળહીજ નાંય બાકી બિજા લોકહા બારામાય ચુગલી કોઅતી રોહે, એને બીજહા કામામાંય રુકાવાટ કોઅહે, એને ઓહડયો વાતો કોઅહે જ્યેહેલ નાંય કોઅરા જોજે.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય, છેતરાયાહા મા.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય, ઈ વાત તુમા જાંઆય લા, હર યોક માઅહું વોનાયા હાટી તેજ એને બોલવામાય ઘીર એને ગુસ્સામાય દિમો ઓએ.
ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, તુમહામાઅને બોજ જાંએ મંડળ્યેમાય પોરમેહેરા વચન હિકાડના શિક્ષક નાંય બોને, કાહાકા તુમા જાંઅતાહા, કા બીજહા તુલનામાય હિકાડનારાહા ન્યાય એને આજુ વોદારે કોઠોરતાથી કોઅલી જાય.
કાય જોરા યોકાજ મુયામાઅને ગુળાં એને ખારાં પાઆય બેની નિંગતેહે?
જીબીકોય આપા પ્રભુ એને આબહા સ્તુતિ કોઅજેહે, એને યાકોય માઅહાન જીં પોરમેહેરા રુપામાય બોનાડલે ગીઅલે હેય હારાપ દેતહેં.
ખારાબા બોદલે ખારાબ મા કોઅહા નાંય નિંદા બોદલે નિંદા કોઅના, બાકી યા ઉલટાં બોરકાતુજ દા કાહાકા પોરમેહેરે તુમહાન યાહાટીજ હાદ્યાહા, જો તુમા એહેકેન કોઅતાહા તે પોરમેહેર તુમહાનબી બોરકાત દેઅરી.