15 જો યોકતા વિસ્વાસી બાહા યા બોઅયેહેલ ફાડકાહા જરૂરત ઓએ, એને ચ્ચાહાન રોજ-દિહી ખાઅના કોમી ઓએ,
ગોરીબ લોક તે તુમહેઆરે કાયામ રોનારા હેતા, એને તુમહાન ફાવે તોવે તુમા ચ્યાહાન હારાં કોઓઇ હોકતાહા, બાકી આંય તુમહેઆરે કાયામ નાંય રોનારો.
તોવે ચ્યે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો કા, “જ્યા પાય બેન ડોગલેં હેતેં, તો જ્યા પાય કાય નાંય મીળે ચ્યાલ યોક ડોગલાં દેય, એને જ્યાપાંય ખાઅના હેય તોબી એહકોયજ કોએ.”
એને બિક વોગાર પ્રભુ ઈસુ નાંવા પ્રચાર કોઅતો આતો; એને યુનાની ભાષા બોલનારાહાલ યહૂદીયાહા આરે વાતો કોઅતો આતો એને બોલાબોલી કોઅતો આતો; બાકી ચ્યા ચ્યાલ માઆઇ ટાકના યુક્તિ કોઅતા લાગ્યા.
કોલહાક લોક દોગડાટીન માઆઇ ટાક્યા, કોલહાક લોકહાન કરવાટયેથી વેઅરી માઆઇ ટાક્યા એને કોલહાક લોકહાન તારવાયેથી વાડી ટાક્યા. ચ્યા ગરીબ આતા, ચ્યાહાન શિક્ષા દેની એને ચ્યાહાઆરે ખારાબ વેવહાર કોઅયો, ચ્યે ગેટા બોકડાહા ચાંબડા પોવીન એહે-તેહે બોટાકતે રિયે.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય વોનાયા, પોરમેહેરાય ચ્ચા લોકહાન નિવાડલા હેય, જ્યા યા દુનિયા નોજરેમાય ગરીબ હેય, યાહાટી કા બોરહામાય મિલકાતવાળા ઓઅઇ જાય એને ચ્ચા રાજ્યા વારસો બોને, જ્યાથી પોરમેહેરાય આપહે પ્રેમ કોઅનારાહાન દેયના વાયદો કોઅયોહો.
જ્યા કાદાવોય દુનિયા માલ-મિલકાત હેય, એને તો આપહે પોતે બાહા ગોરાજ એઇન ચ્ચાવોય દોયા નાંય કોએ, તે ચ્ચામાય પોરમેહેરા પ્રેમ કેહેકેન બોની હોકહે?