16 યાહાટી યા આપા ઇંમાતથી પોરમેહેરા પાહાય યેતે, જો મોયાથી બોઆલો હેય, કા આપા ચ્યા દોયા મેળાવતા એને તી સદા મોયા મેળવા, જીં જરુરી સમયે આપહે મોદાત કોઅરી.
ખ્રિસ્તા લીદે, આપા બોદે યોકુજ પવિત્ર આત્માકોય પોરમેહેર આબા પાહી યેય હોકતેહેં.
ઈસુ ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅના લીદે, આપહાન પોરમેહેરા હજર્યેમાય યાહાટી ઈંમાત એને ઓદિકાર હેય.
યાહાટી આમા બિક વોગાર આખજેહે, “પ્રભુ મા સહાયક હેય, માન કાંઇજ દાક નાંય લાગે, માઅહું માન કાય કોઅય હોકી?”
બાકી પોરમેહેરા લોકહામાય ખ્રિસ્ત તે યોક પોહા હારકો બોરહાવાળો હેય એને જો પોતાના ઈંમાત એને ચ્યે આશામાય બોરહાલ બોનાડી રાખજે. યાવોય આમા આશા કોઅજેહે તે આપાબી પોરમેહેરા લોક હેજે.
(કાહાકા મૂસા નિયમ કોઅયેહેબી પૂર્ણતા લોગુ નાંય પોઅચાડી હોક્યો,) યાહાટી ચ્યા જાગાવોય આમહાન યોક ઉત્તમ આશા દેનલી ગીયહી, જીં ઈસુ ખ્રિસ્તામાય હેય જ્યાથી આમા પોરમેહેરાપાય જાય હોકજેહે.
યાહાટી જ્યેં ઈસુથી પોરમેહેરાપાય યેતહે, તો ચ્યાહા પુરાં-પુરાં તારણ કોઅઇ હોકહે, કાહાકા તો ચ્યાહાહાટી પોરમેહેરાલ વિનાંતી કોઅરાહાટી કાયામ જીવતો હેય.
ચ્યે હોના પેટ્યેવોય બેન મહિમામય કરુબ આતા, જ્યા યે વાતે નિશાણી આતા કા પોરમેહેર ચ્યા જાગાવોય હેય, એને ચ્યા કરુબ પોતાના પાખડાહાથી ચ્યા જાગાલ ડાકતા આતા, બાકી આમી યે બોદયે વાતહેબારામાય ઉંડેથી આખના સમય નાંય હેય.
પવિત્રશાસ્ત્રામાય હાચ્ચાંજ લોખ્યાહાં, કા તુમા પેલ્લા પોરમેહેરા લોક નાંય આતા, બાકી આમી પોરમેહેરા લોક હેતા. પેલ્લા તુમા પોરમેહેરા દયાલ નાંય જાઅતા આતા બાકી આમી તુમા યાલ જાંઅતાહા કાહાકા ચ્યાય પેલ્લેથીજ તુમહાવોય પોતાની દયા દેખાડીહી.