10 યા લીદે આંય ચ્યા સમાયા લોકહાથી ખિજવાલો રિયો, એને આખ્યાં, ચ્યે મા અનુસરણ કોઅના મોનાય કોઅતેહે, એને માયે જીં કોઅના આગના દેનહી, ચ્યેલ પાળાહાટી મોનાય કોઅતેહે.
ઈ વોનાઈન દોહો શિષ્ય યાકૂબ એને યોહાનાલ ખિજવાયા લાગ્યા.
તોવે તો ખિજવાલો ચારીચોમખી એઇ રિયો, એને ચ્યાહા મોના કઠાણતા લેદે દુ:ખી જાયો, ઈસુવે આથ ઉખાય ગીઅલા માઅહાન આખ્યાં “તું તો આથ લાંબો કોઓ” ચ્યે આથ લાંબાવ્યો, ચ્યા આથ હારો ઓઅઇ ગીયો.
આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ, યાહાટી તુમા માયેવોય બોરહો નાંય કોએત.
કાહાકા ચ્યાહાય પોરમેહેરા બોદા જ્ઞાનાલ નોકામ્યા હોમજ્યા, તે પોરમેહેરાયબી ચ્યાહાન ખારાબ કામે કોઅરાહાટી ચ્યાહાન ચ્યાહા નોકામ્યા મોના ઇચ્છા પરમાણે છોડી દેના, કા ચ્યા ખારાબ કામે કોએ.
એને જો મા જુઠા બોલના લીદે પોરમેહેરા હાચ્ચાં ચ્યા મહિમાહાટી વોદારે કોયન ઓઅહે, તે પાછે કાહા આંય પાપ્યા હારકો આંય સજાહાટી ઠોરહું?
તુમહે જીવન જીવના તરીકાકોય પોરમેહેરા પવિત્ર આત્માલ દુઃખી મા કોઅહા, પોરમેહેરાય પોતે કોઅલા વાયદાનુસાર પવિત્ર આત્મા દેયન, તુમહાવોય ચ્યા હક્કા મોહર લાવી.
ઓ બાહાબોઅયેહેય, હાચવીન રા, કા તુમહેમાય ઓહડા ખારાબ એને બોરહા વગરના મોન નાંય રોય, જો જીવતા પોરમેહેરાલ મોનાય કોઅઇ દેય.