21 તુમહેમાઅને કોલહેક જ્યે, મૂસા નિયમશાસ્ત્રા ગુલામ ઓઅરા માગતેહે, તે મા વાત વોનાયા, આંય તુમહાન આખતાહાવ મૂસા નિયમા ચોપડયેમાય કાય લોખલાં હેય.
ઈસુવે ચ્યાહાન એહેકેન જાવાબ દેનો, “મૂસાય તુમહાન ફારગાત્યે બારામાય કાય આગના દેનહી?”
આબ્રાહામાય ચ્યાલ આખ્યાં, ‘ચ્યાહાન ચેતાવણી દાંહાટી મૂસા નિયમશાસ્ત્ર એને ભવિષ્યવક્તાહા ચોપડી હેય, તો ચ્યાહામાઅને વોનાયને ચ્યા પાલન કોએ.’
ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “કાય તુમહે નિયમશાસ્ત્ર માય એહેકેન નાંય લોખલાં હેય, માયે આખ્યાં, ‘તું ઈશ્વર હેય’?
તોવે લોકહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “નિયમશાસ્ત્ર માય આમા એહેકેન વોનાયાહા, કા ખ્રિસ્ત કાયામુંજ જીવતો રોય, તોવે તું કેહેકેન આખતોહો કા માઅહા પોહાલ ઉચે ચોડાવના જરુરી હેય? ઓ માઅહા પોહો કું હેય?”
ઈ યાહાટી જાયા કા નિયમશાસ્ત્ર માય લોખલાં હેય તી હાચ્ચાં બોને, કા “ચ્યાહાય વોગાર કારણે મા આરે આડાઇ કોઅયી.”
આમા જાંઅતાહા, કા મૂસા નિયમ જીં કાય આખહે તી ચ્યાહાનુજ આખહે જ્યેં મૂસા નિયમા આધીનમાય હેય, જેથી કાદાજ માઅહું બાહાનો નાંય કોઅય હોકે, એને દુનિયા બોદા લોક પોરમેહેરા હામ્મે દોષી ઠોરે.
તોવે તુમહાવોય પાપા ઓદિકાર નાંય ઓરી, કાહાકા તુમા મૂસા નિયમા આધીન નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા આધીન જીવતાહા.
યાહાટી જોલા લોક એહેકેન વિચાર કોઅતાહા કા મૂસા નિયમશાસ્ત્રા પાલન કોઇન ન્યાયી ઠોરહું, ચ્યે બોદે પોરમેહેરા હારાપા આધીન હેય, કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્રામાય લોખલાં હેય, “જો કાદો મૂસા નિયમાહા ચોપડયેમાય લોખલાં હેય ચ્યા બોદા નિયમ નાંય પાળે, તે તો પોરમેહેરા હારાપા આધીન હેય.”
બાકી આમી જોવે તુમહે પોરમેહેરાઆરે યોક રીસ્તો હેય, કા એહેકેન પોરમેહેરાય તુમહાન ચ્યા પોહહા હારકે સ્વીકાર કોઅલે હેય, તે પાછે તુમા નોબળા એને નોકામ્યા પેલ્લા શિક્ષણા ગુલામ બોનાહાટી કાહા ફિરી ગીયહેં? કાય તુમહાન બીજેદા ચ્યાજ ગુલામ બોનના લાલસા હેય?