18 તો તોજ હેય જો મંડળીહે વોય ઓદિકાર કોઅહે, જીં ચ્ચા શરીર હેય, તોજ પેલ્લો હેય, એને મોઅલાહામાઅને તોજ પેલ્લો જીવતો ઉઠયો, યાહાટી તો બોદી વાતહેમાય મહાન હેય.
તુમા ગુરુજી નાંય આખાડના, કાહાકા તુમહે યોકુજ ગુરુ હેય: એને તુમા બોદા બાહા બોઅહી રોકા હેતા.
ઈસુય ચ્યાહા પાહી યેયન આખ્યાં, “હોરગા એને દોરતી બોદો ઓદિકાર માન દેવામાય યેનહો.”
ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા તો આતો, જ્યાલ વચન આખતેહે, એને તો પોરમેહેરાઆરે આતો એને તો પોરમેહેર આતો.
કાહાકા ચ્યા સદા મોયા પરિપૂર્ણતા કોય આપા બોદહાન બોરકાત વોય બોરકાત મીળહી.
ઓ તોજ હેય, જો મા પાછે યેનારો હેય, આંય તે ચ્યા ચાકાર બોનીન ચ્યા ખાઅડા હુતળી છોડાબી લાયકે નાંય હેય.”
કા ખ્રિસ્તાલ દુ:ખ વેઠાં પોડી, એને તોજ બોદહાથી પેલ્લો મોઅલાહામાઅને જીવી ઉઠીન, યહૂદીયા એને ગેર યહૂદીયાહાન તારણા ઉજવાડા ઘોષણા કોઅરાહાટી કા ચ્ચા બોચી હોકતાહા, જીં કા ઉજવાડા હારકા હેય.”
કાહાકા જ્યાહાલ ચ્યાય પેલ્લેથી નિવડ કોઅયાહાં, ચ્યાહાન પોરમેહેરા પોહા ઈસુ ખ્રિસ્તા હારકા ઓઅરાહાટી પેલ્લેથી નોક્કી કોઅય દેના, કા ઈસુ ખ્રિસ્ત ઓજ પોરમેહેરા પોહહામાય બોદહા કોઅતો મોઠો બાહા ઓઅય.
બાકી મા ઇચ્છા હેય, કા તુમા ઈ જાંઆય લા, કા દરેક માટડા ટોલપી ખ્રિસ્ત હેય, એને થેએયે ટોલપી માટડો હેય, એને ખ્રિસ્તા ટોલપી પોરમેહેર હેય.
યા પરમાણે તુમા બોદે મિળીન ખ્રિસ્તા શરીર હેય, એને તુમા બોદે ચ્યા શરીરા જુદા-જુદા અવયવાહા હારકે હેય.
કાહાકા જાહાંવ પોરમેહેર ચ્યા બોદા દુશ્માનાહાલ પુરીરીતે આરવી નાંય દેય, તાંવ લોગુ ખ્રિસ્તાલ રાજા રુપામાય શાસન કોઅના ગોરાજ હેય.
જોવે પોરમેહેરા ઈ ગુપ્ત યોજના પુરો ઓઅના સમય યેય જાય, તોવે પોરમેહેર હોરગા એને દોરતી બોદી વસ્તુ ઈસુ ખ્રિસ્તા તાબામાંય કોઅય દી, જેથી ખ્રિસ્ત બોદી વસ્તુહુ માલિક રોય.
કાહાકા માટડો થેઅયે ટોલપી હેય જેહેકેન ખ્રિસ્ત મંડળી ટોલપી હેય, ખ્રિસ્ત મંડળી તારણારો હેય, એને મંડળી ચ્યા શરીર હેય.
આમી આંય તુમહેહાટી જીં દુઃખ બોગવી રોયહો, ચ્યા લીદે આંય ખુશ હેતાઉ, એને આંય સાદા મા શરીરામાય દુઃખ સહન કોઅતાહાંવ જેહેકેન ખ્રિસ્તાય ચ્ચા શરીરાહાટી એટલે મંડળીહાટી સહન કોઅયા.
ચ્યાય ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅના બંદ કોય દેનલા હેય, જો શરીરા ટોલપી હેય, જેહેકેન ટોલપી શરીરા માર્ગદર્શન કોઅહે, તેહેકેન ખ્રિસ્ત ચ્યા બોદા લોકહા માર્ગદર્શન કોઅહે; કા ચ્યે એકતામાય એને બેગે રોય, જેહેકેન શરીરા હાંદા એને નહયો શરીરાલ યોખઠા રાખતેહેં; એને ઈ જેહેકેન પોરમેહેરા ઇચ્છા હેય તેહેકેન વોદહે.
આમા ચ્યા વચના બારામાય લોખી રીઅલા હેય, જીં જીવના વચન હેય, તી ઈ દુનિયા બોના પેલ્લા આતા. ચ્યા આમા વોનાયા, એને ચ્યાલ આમહાય ડોળાહાકોય દેખ્યા, એને આમહાય ચ્યાલ ધ્યાન દેયને એઅયા એને આથાકોય આથલ્યા.
આંય યોકદા મોઅઇ ગીઅલો આતો, બાકી આમી જીવતો હેતાંવ, એને આંય સાદામાટે જીવતો રોહીં, માયેપાંય મોરણા એને અધોલોક (જો મોઅલા લોકહા જાગો હેય) વોય ઓદિકાર હેય.
એને ઈસુ ખ્રિસ્તાપાઅને તુમહાન સદા મોયા એને શાંતી મીળે, જ્યા વચનાવોય બોરહો કોઅલો જાહે, ઓ તોજ ઈસુ હેય જો મોઅલાહામાઅને પાછો જીવતો ઓઅય ગીયો એને યે દોરતી બોદા રાજહા શાસક હેય. તોજ ઈસુ આપહેવોય પ્રેમ કોઅહે, તો આપહેહાટી મોઅઇ ગીયો એને ચ્યાય આપહે પાપહા ડૉડ રદ્દ કોઅય દેનલો હેય.
પ્રભુ પોરમેહેર આખહે, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા હેતાંવ, એટલે, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ, જો સાદામાટે આતો, એને જો આમીબી યેનારો હેય, આંયજ સર્વશક્તિમાન હેતાંવ.”
જોવે હાતમા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે માયે હોરગામાય ચીંદળા આવાજાહા માય બોંબાલતા વોનાયો, “આમહે પોરમેહેર એને ચ્યા નિવાડલો તારણારો એટલે ખ્રિસ્તાલ બોદી દુનિયાવોય રાજ્ય કોઅના ઓદિકાર હેય, એને તો સાદાન સાદા રાજ્ય કોઅરી.”
પાછે ચ્યે માન આખ્યાં, યો બોદ્યો વાતો પુર્યો ઓઅય ગીયહો, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ. જીં કાદાં પીહ્યા હેય, ચ્યાલ આંય જીવન દેનારા પાઅયા ઝરા માઅને મોફાત પાઆય પાજહી.
“આંય અલ્ફા એને ઓમેગા, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.”
“લાવદિકિયા શેહેરા મંડળી દૂતાલ ઓ સંદેશ લોખ. આંય આમેન આખતાહાવ, કાહાકા આંય બોરહાલાયક હેતાંવ, એને આંય જીં પોરમેહેરાબારામાય સાબિત કોઅતાહાંવ તી હાચ્ચાં હેય. એને જ્યેકોય પોરમેહેરાય બોદી વસ્તુહુ રચના કોઅલી હેય, આંય એહેકેન આખતાહાવ,