5 શાઉલે પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તું કું હેય?” ચ્યેય આખ્યાં, “આંય ઈસુ હેય, જ્યાલ તું સતાવતોહો.
બાકી પિત્તરે આખ્યાં, “નાંય પ્રભુ, બિલકુલ નાંય; કાહાકા માયે કોદહીજ અપવિત્ર એને અશુદ્ધ વસ્તુ નાંય ખાદલી હેય.”
એને જોવે આમા બોદા દોરત્યેવોય પોડી ગીયા, તે માયે હિબ્રુની ભાષામાય, માન આખતા ઓ આવાજ વોનાયો, ઓ શાઉલ, ઓ શાઉલ, તું માન કાહા સતાવતોહો? મા વિરુદ લોડના મૂર્ખતા હેય.
આંયબી હોમજ્યેલ કા નાજરેત ગાવામાય રોનારો ઈસુ નાંવા વિરુદમાય મા બોજ કાઅઈ કોઅરા જોજે.
બાકી જોવે પોરમેહેરા ઇહિને ઓઅરી તોવે તુમા ચ્યાહાન કોદાચ મિટાડી નાંય હોકહા, એહેકોય નાંય બોને, કા તુમા પોરમેહેરાઆરે બી લોડનારા બોને.”
તોવે તો દોરતીવોય પોડી ગીયો, એને પ્રભુ પોરમેહેરા આવાજ વોનાયો, “ઓ શાઉલ, ઓ શાઉલ તું માન કાહા સતાવી રોયહો?”
બાકી આમી ઉઠીન શેહેરામાય જો, કાદો તુલ આખી દી કા તુલ કાય કોઅના હેય.”
જો તુમા એહેકેન કોઅતેહે તે પ્રભુલ બોજ ગુસ્સો કોઆડતેહે, યાદ રાખા કા તુમા પ્રભુ કોઅતે વોદારી બળવાન નાંય હેય.
આંય ઈ નાંય આખું કા માયે યે બોદયે વસ્તુહુલ પેલ્લાથી મેળવી હોક્યહો અથવા સિદ્ધ ઓઅય ચુકહયો, બાકી આંય આગાડી વોદાહાટી કોશિશ કોઅય રિઅલો હેય કા તી માન મિળી જાય, જ્યાહાટી માન ખ્રિસ્ત ઈસુય નિવાડલો હેય.
આંય વિસ્વાસી બોના પેલ્લા ખ્રિસ્તા બારામાય નિંદા કોઅનારો, એને વિસ્વાસી લોકહાન સતાવનારો, એને ચ્યાહાન નુકસાન કોઅનારો આતો કાહાકા માયે આમી લોગુ ખ્રિસ્તાવોય બોરહો નાંય કોઅલો આતો, ચ્યાહાટી આંય હોમજી નાંય હોક્યો કા જીં આંય કોઅય રિઅલો હેય, તી બરાબર નાંય હેય, યા લીદે ખ્રિસ્તાય માયેવોય દયા કોઅયી.