19 યાહાટી આમી તુમા પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને પોરમેહેરા એછે ફિરા કા તુમહે પાપહા માફી મિળી, તોવે પોરમેહેરાપાઅને આત્મિક સામર્થ્ય મિળી.
કાહાકા યા લોકહા મોન કોઠાણ બોની ગીયહા, એને ચ્યે કાનાહાકોય વોછા વોનાતેહે, એને ચ્યાહાય પોતે ડોળા મીચી લેદહા, કા એહેકેન નાંય ઓએ કા ડોળાકોય એઅતા લાગે, કાનાકોય વોનાતા લાગે, મોનાકોય હોમજે, એને મા એછે વોળી યેય કા આંય ચ્યાહાન હારાં કોઅહુ.
એને ઈસુવે આખ્યાં, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ, જાંઉ લોગુ તુમા બદલાયન એને પાહા રોકા નાંય ઓઈ જાહા, તુમા હોરગા રાજ્યામાય જાય નાંય હોકહા.
તો ઈસરાયેલા બો બોદા લોકહાન ચ્યાહા પ્રભુ પોરમેહેરાએછે વાળી લેય યી.
બાકી તો નાંય માન્યો એને બોલ્યો, “બાય, ચ્યાલ આંય નાંય વોળખું.”
પાછે જોવે પ્રેષિત બીજેદા ઈસુલ મિળ્યાં, તોવે ચ્યાહાય ઈસુલ પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય ઈસરાયેલાલ છુટકા કોઅના એને આપહે રાજ્યા પાછો સ્થાપન કોઅના તો સમય યેય ગીયહો?”
ઈ વોનાઈન યહૂદી વિસ્વાસી ઠાવકાજ રિયા, એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઇન આખ્યાં, “તોવે તો ગેર યહૂદીયાહાલ બી પોરમેહેરે અનંતજીવનાહાટી પાપ કોઅના બંદ કોઅના એને ઈસુ ખ્રિસ્ત વોય બોરહો કોઅરા દાન દેનલા હેય.”
એને પ્રભુ સામર્થ્ય ચ્યાહાવોય આતા, એને બોજ ગેર યહૂદી લોક ચ્યાહા સંદેશ માની ગીયે એને પ્રભુ ઈસુવોય બોરહો કોઅયો.
પાછે મંડળી લોકહાય ચ્યાહાલ વાટેહાટી પોયહા એને ખાઅના દેયને દોવાડી દેના, એને ચ્યા ફીનીકે એને સમરૂન વિસ્તારામાઅને ગીયા, એને તાઅને વિસ્વાસ્યાહા આરે વાત કોઅયી કા, ગેર યહૂદી લોક કેહેકેન હારી ખોબાર વોનાયને ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅય રીઅલા હેય, ઈ આખીન ચ્યાહાય બોદા વિસ્વાસી બાહહાલ બોજ આનંદિત કોઅયા.
ચ્યાય યોકુજ માઅહાથી માઅહા બોદી જાત્યો બોદયે દોરત્યેવોય રાંહાટી બોનાડીહી, એને ચ્યા ઠરાવલા સમય એને રોઅના હોદ યાહાટી બાંદહી,
પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં કા, “પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને તુમહેમાઅને બોદા જાંઆ તુમહે પાપહા માફી મેળવાહાટી ઈસુ ખ્રિસ્તા નાંવે બાપતિસ્મા લાં, તોવે તુમહાન પવિત્ર આત્મા દાન મિળી.
કાહાકા યા લોકહા મન જડ, એને ચ્યાહા કાન બોઅર્યા ઓઅઇ ગીયહા, એને ચ્યાહાય પોતાના ડોળા બોંદ કોઅયાહાં, ઓહડા નાંય ઓએ કા ચ્યે કોદહી ડોળાહાકોય એએ, એને કાનાહાકોય વોનાય, એને મન કોય હોમજે એને જીવના ખારાબ તરીકાહા થી મા એછે ફિરે, એને આંય ચ્યાહાન હારો કોઉ.”
એને તો ઈસુલ દોવાડી, જો ખ્રિસ્ત હેય જ્યાલ તુમહેહાટી પેલ્લાથીજ નિવાડલા હેય.
ઈસુલ હોરગામાય ચ્ચા સમયે લોગુ રોઅના જરુરી હેય, જોવે પોરમેહેર ચ્યે વસ્તુલ નોવી બોનાવી દી જ્યો ચ્યે બોનાવલ્યો હેય, બોજ સમાયા પેલ્લા પોરમેહેરાય લોકહાન ઈ આખાહાટી પવિત્ર ભવિષ્યવક્તાહાકોય એહેકેન કોઅના વાયદો કોઅયો.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, એહેકોય નાંય ઓઅઇ કા તુમા પોતાનાલ બુદ્ધિમાન હોમજી લા, યાહાટી આંય તુમહાવોય ઓ ભેદ પ્રગટ કોઅરા માગહુ, કા જાવ લોગુ બોદા ગેર યહૂદી લોક પોરમેહેરા પાહે ફિરી યેય, તાંવ લોગુ કોલહાક ઈસરાયેલ લોકહા મોન કોઠાણ બોની રોય.
યો વાતો તોદિહી ઓઅરી જોવે પ્રભુ ઈસુ ચ્યા બોદા પવિત્ર લોકહાપાઅને મહિમા પામા, પાછો યેઅરી, તુમાબી યા લોકહામાય સામીલ ઓઅહા, કાહાકા જીં તુમહાન આખલા આતા ચ્ચાવોય તુમહાય બોરહો કોઅલો હેય.
એને તુમહાન, જ્યેં દુઃખ વેઠી રીયહે આમહે આરે આરામ દી, ઈ તોવે ઓઅરી જોવે પ્રભુ ઈસુ ચ્યા સામર્થી હોરગા દૂતહા આરે, હોરગામાઅને યેઅરી એને તો આગડા જાળેકોય ગેરાલો રોય.
એને યે આશેકોય વિરુદ કોઅનારા લોકહાન નમ્ર બોનીન હોમજાડ કા ચ્યા લોક પોરમેહેરા દયાકોય પોસ્તાવો કોએ એને ખ્રિસ્તા બારામાય હાચ્ચાયેલ જાંઆય લે.
યાહાટી પોરમેહેરાય આમહાન વાયદો કોઅયોહો કા આપા આરામા જાગામાય જાહું, તે આમહાન બોજ હાચવીન રા જોજે, કા તુમહેમાઅને કાદોબી જાંઆ ચ્યામાય જાઅના રોય નાંય જાય.
તુમા પેલ્લે ટાકાલા ગેટહા હારકે આતેં, બાકી આમી તુમા ખ્રિસ્તાપાય ફિરી યેનહા જો તુમહે આત્માહા અધ્યક્ષ એને રાખવાળ્યો હેય.
ઓ મા પ્રિય વિસ્વાસી બાહા એને બોઅયેહેય, યે યોક વાતેલ કોદહી મા વિહરાતા કા પોરમેહેરાહાટી યોક દિહી ઓજાર વોરહા બરાબર હેય, એને યોક ઓજાર વોરહે યોક દિહા બરાબર હેય, ચ્યાહાટી યોક દિહી એને યોક ઓજાર વોરહે બોદે યોક હારકે હેય.
પોરમેહેર ચ્યાહા ડોળામાઅને બોદે આહાવે નુસી ટાકી, એને મોત પાછે નાંય ઉસબી, નાંય દુઃખ, નાંય રોડના, નાંય કાયબી પીડા રોઅરી, કાહાકા જુના દુનિયા બોદ્યો વસ્તુ પારવાય ગીયહો.”