2 ઓ રાજા અગ્રીપ્પા, જોલ્યે વાતહે યહૂદી આગેવાન માયેવોય દોષ લાવતાહા, આજે તો હામ્મે ચ્ચા જાવાબ દેઅના આંય પોતાલ ધન્ય હોમાજતાહાવ,
જોવે તુમહાન ચ્યે કોચર્યેમાય દોઅવાડી દેય, તોવે કેહેકેન બોલના એને કાય આખના ચ્યા ચિંતા મા કોઅહા, કાહાકા જીં કાય તુમહાન આખના હેય તીં ચ્યે સમયે આખાડી.”
જોવે માઅહે તુમહાન ચ્યા સોબાયે ઠિકાણે એને આગેવાન એને ઓદિકાર્યાપાય દોયન લેય જાય, તોવે કાય જાવાબ દેઅના, કા કાય આખના, ચ્યા ચિંતા નાંય કોઅના.
ઈ બોદા ઓઅતા લાગી ચ્યા પેલ્લા, તુમા મા શિષ્ય હેય યાહાટી ચ્યા તુમહાન દોઇન આબદામાય પાડતા લાગી, ચ્યા સોબાયે ઠિકાણે તુમહે વિરુદ કોઅરી, તુમહાન કોચર્યેમાય ટાકી, એને તુમહાન મા લીદે સરકારા, એને રાજહા આગલા ઉબા કોઅરી કા તુમહે ન્યાય કોએ. બાકી ચ્યા પરિણામ, તુમા ચ્યાહાન મા બારામાય હારી ખોબાર આખી હોકહા.
બાકી માન ચ્ચા બારામાય કાય આરાપ નાંય મિળ્યો કા સમ્રાટાલ લિખું, યાહાટી આંય ચ્ચાલ તુમહે હામ્મે એને વિશેષ કોઇન ઓ રાજા અગ્રીપ્પા તો હામ્મે લેય યેનોહો, કા પારખ્યા પાછે માન કાય લોખના મીળે.
અગ્રીપ્પાય પાઉલાલ આખ્યાં, “તુલ પોતાના બારામાય બોલના પરવાનગી હેય,” તોવે પાઉલે લોકહાન ઠાવકા રાંહાટી આથા ઈશારો કોઇન જોવાબ દાં લાગ્યો.
“યાહાટી ઓ રાજા અગ્રીપ્પા, માયે ચ્યા હોરગા દર્શના પાલન કોઅયા,
રાજાબી જ્યા હામ્મે આંય બિઅયા વોગાર બોલી રિયહો, યો વાતો જાંઅતોહો, એને માન બોરહો હેય, યે વાતેહેમાઅને કાદી ચ્ચાથી દોબલી નાંય, કાહાકા તી ઘટના દોબીન નાંય ઓઅઇ.
વિશેષ કોઇન યાહાટી કા તું યહૂદીયાહા બોદા રીતી રીવાજ એને ચર્ચાયો જાંઅતોહો યાહાટી આંય વિનાંતી કોઅતાહાંવ દિયાન દેયને મા વોનાય લે.
ચ્ચે કોસામે પુરાં ઓઅના આશા રાખીન, આમહે બારા કુળ પોતાના બોદા મનથી રાત-દિહી પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅતા યેનહા, ઓ રાજા, યેજ આશાયે લીદે યહૂદી માયેવોય દોષ લાવતાહા.