1 પાઉલે મોઠયે સોબાયે એછે યોક્યે નોજારેકોય એઅયા, એને આખ્યાં, “ઓ બાહહાંય, માયે આજેલોગુ પોરમેહેરાહાટી બીલકુર હાચ્ચાયેથી જીવન વિતાવ્યાહા.”
બાકી આંય તુમહાન આખતાહાવ કા જો ચ્યા બાહાવોય ગુસ્સો કોઅરી, ચ્યાલ પોરમેહેર સજા કોઅરી એને કાદો ચ્યા બાહાલ નોકામ્યા આખરી ચ્યાલ યહૂદીયાહા મોઠી સોબાયેમાય સજા કોઅરી; એને જો કાદો આખે ‘ઓ મૂર્ખ’ ચ્યાલ નરકા આગડા સજા દેવામાય યી.
“ઓ બાહાહાય એને આગેવાનહાય, મા જોવાબ વોનાયા, જીં આંય આમી તુમહે હામ્મે આખતાહાવ.”
બીજે દિહી તો હાચ્ચાં-હાચ્ચાં જાઅના ઇચ્છાથી કા યહૂદી ચ્યાવોય કાહા દોષ લાવતેહે, યાહાટી ચ્યા બંધન ખોલી દેના, એને મુખ્ય યાજકાહાલ એને બોદી મોઠી સોબાયેલ યોકઠા ઓઅના આગના દેની, એને પાઉલાલ લેય યેયન ચ્યાહા હામ્મે ઉબો કોઅઇ દેનો.
ખુદ મહાયાજક એને આગેવાનહાય બોદી સબા સાક્ષી હેય, કા ચ્યાહામાઅને આંય દમસ્ક શેહેરા યહૂદીયાહાહાટી પત્ર લેયને દમસ્ક શેહેરા એછે જાય રીયલો આતો, કા જ્યા તાં પ્રભુવા માર્ગામાય ચાલનારા રોય ચ્યાહાલ ડોંડ દાંહાટી બાંદિન યેરૂસાલેમ શેહેરામાય લેય યાઉ.
યાહાટી આમી મોઠી સોબાયે હાતે સૈનિકાહા ટુકડી સુબેદારાલ હુમજાડા કા, પાઉલાલ તુમહેપાય લેય યા, જાણે કા તુમા ચ્ચા બારામાય હારેરીતે જાંઅરા વિચારતાહા, એને આમા ચ્ચા પોઅચના પેલ્લાજ ચ્ચાલ માઆઇ ટાકાંહાટી તિયાર રોહુ.”
ચ્યે આખ્યાં, “યહૂદીયાહાય એકી કોઅયીહી, કા તુલ વિનાંતી કોએ કા હાકાળ પાઉલાલ મોઠયે સોબાયેમાય લેય યેય, જાણે કા તું આજુ હારેરીતે ચ્ચા બારામાય જાંઅરા માગતોહો.
એને આંય જાંઅરા માગતો આતો, કા ચ્ચે ચ્ચાવોય કોઅહા કારણે દોષ લાવતાહા, યાહાટી ચ્ચાલ ચ્ચાહા મોઠયે સોબાયેમાય લેય ગીયો.
તોવે પાઉલ ઈ જાઇન, કા કોલહાક સાદૂકી લોક એને કોલહાક પોરૂષી લોક હેય, મોઠયે સોબાયેમાય બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ બાહાહાય, પોરૂષી એને પોરૂષીયાહા પોહો હેતાંવ, આંય કોશિશ કોઅય રિઅલો હેય કાહાકા માન આશા હેય કા પોરમેહેર મોઅલા માઅને પાછા લોકહાન જીવતા કોઅરી યા લીદે માયેવોય સજા ચાલહે.”
યાથી આંયબી કોશીત કોઅતાહાંવ, કા પોરમેહેરા એને માઅહા એછે મા મન કાયામ નિર્દોષ રોય.
તોવે બોદા લોકહાય જ્યા મોઠી સોબાયેમાય બોઠલા આતા, ચ્યાએછે યોકદીઠ એઇન ચ્યા મુંય હોરગા દૂતા રોકા દેખ્યા.
કાહાકા મા મોન માન કોઅયેહેજ વાતમાય દોષી નાંય ઠોરવે, બાકી યેથી આંય નિર્દોષ નાંય ઠોરુ, કાહાકા માન પારાખનારો પ્રભુજ હેય.
કાહાકા આમા યોક વાતે વખાણ કોઅજેહે, કા આમહે અંતકરણ આમહાન બોરહો દેહે, કા આમહાય માઅહા આરે એને વિશેષ કોઇન તુમહે લોકહાઆરે આમહે વેવહાર પોરમેહેરાથી પવિત્ર એને હાચ્ચાયે નુસાર આતો, જો લોકહા જ્ઞાનાનુસાર નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા હાતે આતો.
બાકી આમહાય લાજવાના એને દોબલા કામહાલ છોડી દેનહા, એને નાંય તે આમહે સ્વભાવામાય કોય જાત્યે ચાલાકી હેય એને નાંય આમા પોરમેહેરા વચનાલ મિલાવટ કોઇન પ્રચાર કોઅજે. બાકી આમા પોરમેહેરા હામ્મે કેવળ હાચ્ચાઇ દેખાડજેહે એને હર કાદો સાક્ષી દેય હોકહે કા ઈ હાચ્ચાં હેય.
આંય જોવેબી પોરમેહેરાલ પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ, તોવે સાદા તુલ યાદ કોઅતાહાંવ એને તો નાંવ લેયને પોરમેહેરા આભાર માનતાહાવ, ઓ તોજ પોરમેહેર હેય જ્યા સેવા માયે એને મા કુળા વડીલાહાય ચોખ્ખાં હૃદયાકોય કોઅલી હેય.
આમહેહાટી પ્રાર્થના કોઅતા રા, કાહાકા આમહાન ખાત્રી હેય, કા આમહે મોન ચોખ્ખાંજ હેય, કાહાકા આમા બોદ્યેજ પરિસ્થીમાય હારાં કામ કોઅરા માગજેહે.
એને અંતકરણ બી શુદ્ધ રાખા, યાહાટી કા જ્યેં વાતહેબારામાય તુમહે બદનામી ઓઅહે ચ્યાહા બારામાય ચ્યે, જ્યેં ખ્રિસ્તામાય તુમહે હાર્યે ચાલચલને અપમાન કોઅતેહે, શરમાય જાય.