8 માયે જાવાબ દેનો, ઓ પ્રભુ, તું કું હેતો? ચ્યે માન આખ્યાં, આંય ઈસુ નાજરેત ગાવા હેતાંવ, જ્યાલ તું સતાવતોહો.
એને તો નાસરેત ગાવામાય જાયને રિયો, કાહાકા તીં વચન પુરાં ઓઅઇ, જીં ભવિષ્યવક્તાહાથી ઈસુ બારામાય આખવામાય યેનલા “તો નાજરેત ગાવા આખાયી.”
તોવે રાજા ચ્યાહાન જાવાબ દી, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, તુમાહાય મા યા વાહનામાય વાહના શિષ્ય માઅને યોકા આરેબી કોઅયા, તી માંજ આરે કોઅયા?”
તોવે આંય જાવાબ દિહી, આંય તુમહાન હાચ્ચાં આખહુ કા તુમાહાય યા વાહનામાય વાહના યોકા બી શિષ્યા આરે નાંય કોઅયા, તી મા આરેબી નાંય કોઅયા.
બાકી પિત્તરે આખ્યાં, “નાંય પ્રભુ, બિલકુલ નાંય; કાહાકા માયે કોદહીજ અપવિત્ર એને અશુદ્ધ વસ્તુ નાંય ખાદલી હેય.”
એને આંય દોરત્યેવોય પોડી ગીયો, એને ઓ આવાજ વોનાયો, “ઓ શાઉલ, ઓ શાઉલ, તું માન કાહા સતાવતોહો?”
આંયબી હોમજ્યેલ કા નાજરેત ગાવામાય રોનારો ઈસુ નાંવા વિરુદમાય મા બોજ કાઅઈ કોઅરા જોજે.
તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ચાંદી એને હોના તે માયેપાંય હેયેજ નાંય, જીં હેય તી તુલ આંય દેતહાવ, નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુ ખ્રિસ્તા નાવાકોય ઉઠ એને ચાલતો લાગ.”
તોવે તુમા બોદા એને બોદા ઈસરાયેલી લોક જાઈલા કા ઈ નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુ ખ્રિસ્તા નાવાકોય કોઅલા હેય, ચ્યાજ ઈસુવાલ તુમહાય હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેનલો આતો, બાકી પોરમેહેરે ચ્યાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો કોઅયો, આજે ચ્યાજ નાવાકોય ઈ માઅહું તુમહે હોમ્મે હારાં હુદરીન ઉબલાં હેય.
કાહાકા આમહાય ચ્યાલ એહેકોય આખતો વોનાયા, કા ઓજ નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુ દેવાળાલ પાડી ટાકી, એને ચ્યે રીતીહીન બોદલી ટાકી જ્યો મૂસાય આપહાન હોઅપલ્યો હેય.”
જેહેકોય આપહે શરીર યોક હેય એને ચ્યામાય બોજ જુદા-જુદા અવયવ હેય, એને શરીરા અવયવ બોજ હેય તેરુંબી શરીર યોકુજ હેય, તેહેકોયજ ખ્રિસ્ત યોક શરીર હેય, એને ચ્યાવોય બોરહો કોઅનારે આમા બોદે ચ્ચા આલાગ-આલાગ અવયવ હેય.