14 જોવે ચ્યાય નાંય માન્યા તોવે આમા ઈ આખીન ઠાવકાજ ઓઅઇ ગીયા, “પ્રભુવા ઇચ્છા પુરી ઓએ.”
પાછો ઈસુ વાહાયોક દુઉ ગીયો એને મેંડયે પોડયો એને પોતે ચેહેરો દોરત્યેવોય ટેકાડી દેનો એને પ્રાર્થના કોઅરા લાગ્યો, “ઓ પિતા, નોકીજ બોની હોકેત યા દુઃખા પિયાલો માથી દુઉ ઓઅઇ જાય, તેરુંબી જેહેકોય આંય વિચારતાહાવ તેહેકેન નાંય, બાકી જેહેકોય તું વિચારતો તેહેકોયનુજ ઓએ.”
આજુ યોકદા પાછા જાયને ચ્યે ઓહડી પ્રાર્થના કોઅયી કા, ઓ મા આબા જોવે વાટકો પિયા વોગાર માયેપાઅને નાંય ઓટી હોકે, તે તું તો મોરજયેકોય ઓઅરા દે.
“તો રાજ્ય યેય, તો મોરજી જેહેકોય હોરગામાય પુરી ઓઅહે તેહેકોય દોરત્યેવોય બી ઓઅય.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા પ્રાર્થના કોઅહા તોવે એહેકોય આખા: ‘ઓ આબા’ તો આગના માનલી જાય, તો રાજ્ય યેય.
“જો તો યોજનામાય શક્ય ઓરી, તે માન યા દુઃખામાઅને બોચાડ, જીં માયેવોય યેનારાં હેય.”