31 યાહાટી તુમા જાગતા રા, એને યાદ રાખા કા માયે તીન વોરહે હુદુ રાત દિહી આહવેં પાડી-પાડીન, યોકા-યોકાલ ચેતાવણી દેતો રિયો.
બાકી બોદા લોક હૂવી રીઅલા આતા, તોવે ચ્યા દુશ્માન રાતી યેઇન જાં ગોંવ પોઅલા આતા ચ્યાહામાય ટોળ્યા બિયારો પોઓઈ નાઠો.
જોવે યોહાને દેખ્યા પોરૂષી એને સાદૂકી લોક ચ્યાપાય બાપતિસ્મા લાંહાટી યેય રીયહા, તે ચ્યાય આખ્યાં, તુમા જેરીવાળા હાપડા હારખા ખારાબ હેય, તુમહાન કુંયે પોરમેહેરા ન્યાયામાઅને નાહના ચેતાવણી દેની જો યેનારો હેય?
યાહાટી હાચવીન રોજા, એને ઓઅનારી ઘટનાપાઅને બોચાંહાટી બોજ પ્રાર્થના કોઅતા રોજા, એને આંય માઅહા પોહા હોમ્મે ઉબો રા હાટી પોરમેહેરા પાયરે ગોતી માગા.”
બેન વોરહા હુદુ ઈંજ ઓઅતા રોયા, ઓલે હુદુ કા આસિયા વિસ્તારામાય રોનારા કાય યહૂદી, કાય ગેર યહૂદી બોદહાય પ્રભુ વચન વોનાય લેદા.
એને તોવે પાઉલ સોબાયે ઠિકાણામાય જાયને તીન મોયના લોગુ બિઅયા વોગાર બોલતો રિયો, એને પોરમેહેરા રાજ્યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતો એને હુમજાડતો રિયો.
એને પાઉલ પાછો ઉચે ગીયો એને ચ્યાહાય પાછો પ્રભુભોજ લેદો, એને પ્રભુભોજ લેદા પાછે ચ્ચા દિહી નિંગ્યા લોગુ વાતો કોઅતા રિયા, ચ્ચા પાછે પાઉલ તાઅને જાતો રિયો.
એટલે બોજ નમ્રતા થી, એને આહવેં પાડી-પાડી ને, એને ચ્યે પરીક્ષાયેહેમાય જીં યહૂદીયાહા ખારાબ યોજના જીં માયેવોય યેય પોડ્યા, આંય પ્રભુવા સેવા કોઅતોજ રિયો.
આઠવાડ્યા પેલ્લે દિહી જોવે આમા પ્રભુ ભોજહાટી બેગા જાયલા, તોવે પાઉલ ચ્યાહાઆરે વાતો કોઅરા લાગ્યો જો બીજે દિહી જાતો રોનારો આતો, ચ્યાહા હાતે વાતો કોઅયો, એને આરદી રાતહુદુ સંદેશ દેતો રિયો.
બોજ વોરહા પાછે આંય મા ગરીબ લોકહાહાટી બેટ એને પોરમેહેરાલ બલિદાન ચોડવાહાટી યેરૂસાલેમ શેહેરામાય આંય યેનલો આતો.
આંય તુમહાન શરમિંદા કોઅરાહાટી યો વાતો નાંય લોખું, બાકી મા હેતુ તુમહાન ચેતાવણી દેઅના હેય, કાહાકા તુમા મા પોહહા હારકે હેય જ્યાહાલ આંય હાચ્ચાંજ પ્રેમ કોઅતાહાંવ.
ઓહડા બોજ લોક હેય, જ્યા એહેકેન કામ કોઅતાહા જ્યાહા બારામાય તુમહાન ગેડી-ગેડી આખતાહાવ, એને આમીબી રોડી-રોડીન આખતાહાવ કા ચ્ચે આપહે વ્યવહારાથી ખ્રિસ્તા હુળીખાંબાવોય મોઅના મતલબા વિરુદ કોઅતેહે.
આમા બિજા લોકહાન ખ્રિસ્તા બારામાય આખજેહે, જીં પોરમેહેરાય આમહાન પુરાં જ્ઞાન દેનહા ચ્યાકોય આમા બોદહાન ચેતાવણી દેજહે એને શિક્ષણ દેજહે, કા આમા ઈ પાકી ખાત્રી કોઅય હોકજે, જોવે ચ્યે પોરમેહેરા હામ્મે ઉબે રોય, બોદે ખ્રિસ્તામાય યોક પાકે વિસ્વાસી રોય.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, આમા તુમહાન વિનાંતી કોઅજેહે, કા જ્યેં આળહયે હેય ચ્યાહાન ચેતાવણી દા, જ્યેં બીખર્યે હેય ચ્યાહાન ઈંમાત દા, જ્યેં નોબળે હેય ચ્યાહાન મોદાત કોઆ, એને બોદહાઆરે ધીરજથી રા.
તુમહાન યાદ ઓરી કા જોવે આંય તુમહે ઈહીં આતો, તોવે માયે તુમહાન ઈ બોદા બોજદા આખલા આતા.
એને આમહાય કાદા પાયને બાખે મોફાત નાંય ખાદી, બાકી કઠીણ મેઅનાત કોઇન રાત દિહી કામ કોઅતા આતા, કા આમહાન આમહે ગોરાજ પુરી કોઅરાહાટી બીજહા આધારાવોય નાંય રા પોડે.
બાકી તું બોદી વાતહેમાય હાચવીન રો, જી બી દુઃખ વેઠાં પોડે તી સહન કોઇન રો, ખ્રિસ્તા બારામાય હારી ખોબાર આખાહાટી મેઅનાત કોઅતો રો, એને પોરમેહેરા સેવાકા હારકો તી બોદા કોઓ જીં તુલ પ્રભુય કોઅરાહાટી હોપલા હેય.
તુમહે વડીલ રાત-દિહી તુમહે આત્માહા રાખવાળી કોઅતાહા, કાહાકા ચ્યાહાન તુમહેહાટી ઇસાબ દેઅના હેય, યાહાટી તુમા ચ્યાહા આગનાયો પાળજા, એને ચ્યાહા આધીન રોજા, જ્યાથી ચ્યા પોતાની જવાબદારી આનંદથી, નાંય કા દુઃખ બોઅતા પુરાં કોઅય હોકે, કાહાકા યાથી તુમહાન કાય ફાયદા નાંય ઓએ.
દુષ્ટ આત્માહાય રાજ્ય કોઅનારાહાન એને ચ્યા સેનાલ ચ્યા જાગાવોય યોખઠા કોઅયા, જ્યાલ હિબ્રુ ભાષામાય હર-મગીદોન આખલા જાહે. યાહાટી પ્રભુ ઈસુય આખ્યાં, “ઈ વાત વોનાયા, મા યેયના બાંડા હારકા અચાનક ઓઅરી, ધન્ય હેય જો જાગતો રોહે, એને પોતે ફાડકે હાચવી રાખહે કા તો નાગો નાંય ફિરે, લોક ચ્યા નાગાપણ નાંય દેખે.”