10 બાકી પાઉલ નિચે ગીયો એને ચ્યાપાય જાયને ચ્યાલ આથામાય લેયને, એને ગોળે લાગીન આખ્યાં, “ગાબરાયાહા મા, કાહાકા તો આજુબી જીવતો હેય.”
તોવે ઈસુવે ગોઅમે જાયન, ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાન હુંઅકા ટાકી-ટાકીન રોડના ગોરાજ નાંય હેય પોહી મોઅઇ નાંય ગીયહી બાકી, હૂવી રિઅલી હેય.”
ચ્યેલ દેખીન પ્રભુલ દયા યેની, એને ચ્ચાય આખ્યાં, “રોડહે મા.”
ચ્યાય યો વાતો આખ્યો, એને પાછે તો ચ્યાહાન આખા લાગ્યો, “આપહે દોસ્તાર લાજરસ હૂવી ગીયહો, બાકી આંય ચ્યાલ ઉઠાડાંહાટી જાતહાવ.”
ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “કાય માયે તુલ નાંય આખ્યેલ કા, જોવે તું બોરહો કોઅહે, તોવે તું પોરમેહેરા મહિમા એએહે?”
એને યુતુખુસ નાંવા યોક જુવાન બાર્યેવોય બોઠલો આતો, એને જોવે પાઉલ મોડેહુદુ સંદેશ દેતો રિયો તે તો નિંદેલીદે ડોલવાથી તીજા માળા ઉપને ટુટી પોડયો, એને મોઅઇ ગીયો.