25 ચ્યાય પ્રભુવા વાટે બારામાય શિક્ષણ મેળાવલા આતા, એને મોન લાવીન ઈસુવા બારામાય ઠીક-ઠીક વોનાડતો એને હિકાડતો આતો, બાકી તો ખાલી યોહાના બાપતિસ્મા વાત જાંઅતો આતો.
એહેકેનુજ યશાયા ભવિષ્યવક્તાયબી લોખ્યાહાં ‘ઉજાડ જાગામાય યોહાન બોંબલીન આખહે કા પ્રભુ યેયના વાટ તિયાર કોઆ, ચ્યો વાટયો હિદ્યો કોઆ જયેહવોયને તો યેનારો હેય.’”
ચ્યાહાય યેયન ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમા જાંઅજેહે કા, તું સાદા હાચ્ચાં આખતોહો એને તું યા બારામાય ચિંતા નાંય કોએ કા લોક તો બારામાય કાય વિચાર કોઅતાહા, કાહાકા તું બોદહાઆરે હારકો વેવાહાર કોઅતોહો, બાકી પોરમેહેરા વાટ હાચ્ચાયે પરમાણે હિકાડતોહો તે પાછે આમી આમહાન આખ, કાય કૈસરાલ કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય?
આંય ઈ યાહાટી કોઇ રિઅલો હેય, કા તુલ બોદી વાતહેબારામાય બોદા હાચ્ચાં ખોબાર પોડે, જીં લોકહાકોય તુલ આખલા ગીઅલાં હેય.
જોવે ચ્યાહાય ઈસુ આખલ્યા વોનાયા, તોવે બોદા લોકહાય એને કર લેનારાહાય બી યોહાના પાયને બાપતિસ્મા લેયને પોરમેહેરાલ હાચ્ચો માની લેદો.
“ઓ બોજ ખારાબ એને બોજ જુઠાકોય બાઆલા સૈતાના પોહા, બોદા હારાં કામહા દુશ્માન, કાય તું પ્રભુ હિદી વાટહયેન વાકડી કોઅના નાંય સોડહે?
તી પાઉલા એને આમહે પાહલા યેઇન બોંબલા લાગી, “યે માઅહે પરમપ્રધાન પોરમેહેરા દાસ હેય, જ્યા તુમાહાલ તારણા વાટ દેખાડતાહા.”
તો સોબાયે ઠિકાણામાય બિક વોગાર બોલા લાગ્યો, જોવે પ્રિસ્કીલા એને અકુલાસ ચ્યા વાતો વોનાયને ચ્ચાલ ચ્ચાહા ગોઓ લેય યેને એને પોરમેહેરા વાટે બારામાય ચ્યાહાય આજુ વદારી ઉંડેથી હમજાડયા.
ચ્યે સમાયે તાં પ્રભુવા વાટે બારામાય બોજ મોઠી ચળવળ જાયી.
પાઉલે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તે પાછે તુમહાય કોઅયેહે રીત્યેકોય બાપતિસ્મા લેદા?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “આમહાય તી બાપતિસ્મા લેદા જીં યોહાન દેતો આતો.”
બાકી કોલહાક લોકહાય કોઠાણ મોના ઓઇન બોરહો કોઅના નાકાર કોઅઇ દેના, બાકી લોકહા હામ્મે પ્રભુવા વાટે બારામાય ખારાબ આખા લાગ્યા, તોવે ચ્યાય ચ્યાહાલ તાંજ છોડીન શિષ્યાહાન આલાગ કોઅઇ લેદા, એને દિનેરોજ તુરેન્નુસ શાળેમાય હિકાડયાં કોઅતો આતો.
એને ચ્યાપાઅને દમસ્ક શેહેરા સોબાયે ઠિકાણા નાવાવોય મંજુર્યે કાગળાં માગ્યાં, કા જ્યા માટડા કા થેઅયો જ્યા પ્રભુ ઈસુ વાટે ચાલનારેં મીળે ચ્યાહાન બાંદિન યેરૂસાલેમ શેહેરમાય લેય યેય.
મેઅનાત કોઅતા રા, એને આળહાય મા કોઅહા, ઉત્સાહી બોનીન સેવા કોઆ.
યોક લોડાઈ કોઅનારો સૈનિક જો સૈનીકામાય ભરતી હેય, યોકાજ સમાયામાય બિજા કામ નાંય કોએ, કાહાકા તો ચ્યા ઓદિકાર્યાલ ખુશ કોઅરા માગહે.
યાહાટી તુમા આપસમાય યોક બિજા હામ્મે આપહે-આપહે પાપાહા કોબુલ કોઆ, એને યોકા બિજા હાટી પ્રાર્થના કોઆ, જ્યાકોય હારાં ઓઅય જાહા, ન્યાયી માઅહા પ્રાર્થનાયે બો બોદી અસર ઓઅય હોકહે.