14 જોવે પાઉલ આજુ બોલના તિયારીમાય આતો, તોવે ગાલીયેય યહૂદીયાહાલ આખ્યાં, “ઓ યહૂદીયાહાય, જો ઈ તે કાય અન્યાય કા ખારાબ વાત ઓઅતી તોવે યોગ્ય આતા કા આંય તુમહે વોનાતો.
તોવે ઈસુ ઈ આખીન ચ્યાહાન હિકાડાં લાગ્યો કા:
ઈ વોનાઈન ઈસુવે જાવાબ દેનો, “ઓ બોરહો નાંય થોવનારા લોકહાય, માન તુમહેહાતે કોલહાલોગુ રા જોજે? એને આંય તુમહે કોલહા વેઠું? ચ્યા પોહાલ માયેપાંય લેય યા.”
“ઓ બોજ ખારાબ એને બોજ જુઠાકોય બાઆલા સૈતાના પોહા, બોદા હારાં કામહા દુશ્માન, કાય તું પ્રભુ હિદી વાટહયેન વાકડી કોઅના નાંય સોડહે?
એને ચાળહી વોરહા લોગુ ચ્યે ઉજાડ જાગામાય ચ્યાહાન સહન કોઅતો રિયો, જોવે ચ્યાહાય ગેડી-ગેડી આગના તોડી.
પાઉલે આખ્યાં, “નાંય, આંય તે કિલિકિયા વિસ્તારા યોક મહત્વપૂર્ણ તારસુસ શેહેરા નાગરીક યોક યહૂદી માઅહું હેતાઉ, આંય તુલ વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા માન લોકહાન વાતો આખા દે.”
જો ગુનેગાર હેતાંવ એને માઆઇ ટાકલાં જાય ઓહડા કાય કામ કોઅયાહાં, તે મોઅનાથી નાંય બિયું, બાકી જ્યેં વાતહે યા માયેવોય દોષ લાવતાહા, જો ચ્ચે માઅને કાદી વાત હાચ્ચી નાંય ઠોરે, તો કાદાલ ઓદિકાર નાંય કા ચ્ચા માન યહૂદી લોકહા આથામાય હોઅપે, મા વિનાંતી હેય કા મા ન્યાય પોતે કૈસરાથી કોઅલો જાં જોજે.”
બાકી માન ચ્ચા બારામાય કાય આરાપ નાંય મિળ્યો કા સમ્રાટાલ લિખું, યાહાટી આંય ચ્ચાલ તુમહે હામ્મે એને વિશેષ કોઇન ઓ રાજા અગ્રીપ્પા તો હામ્મે લેય યેનોહો, કા પારખ્યા પાછે માન કાય લોખના મીળે.
જો કાદાં હારાં કામ કોઅહે, ચ્યાલ ઓદિકાર્યાલ બીઅના ગોરાજ નાંય હેય, બાકી જો ખારાબ કામ કોએ, ચ્યાલ ઓદિકાર્યા બિક હેય, જો તું ઓદિકાર્યા પાઅને બિકવોગર રા માગતોહો, તે હારાં કામ કોઅતો રો, એહેકેન તો તુમહે વાહવા કોઅરી.
જો તુમા મા વાયજ મુર્ખાય સહન કોઅય લેતા તે કાય હારાં ઓઅતા, હાં, મા સહનબી કોઅય લા.
કાહાકા જોવે કાદાં માઅહું તુમહેપાય યેયન, કાદા બિજા ઈસુ પ્રચાર કોઅહે, જ્યા પ્રચાર આમહાય નાંય કોઅયો કા કાદો બિજો આત્મા મિળહે, જો પેલ્લો નાંય મિળલો આતો, કા આજુ કાદો આલાગ હારી ખોબાર ગ્રહણ કોઅહે જ્યાલ પેલ્લા તુમા નાંય વોનાલા આતા, તે તુમા યાલ બોજ ખુશીથી માની લેતહા.
યોક માઅહું હેય ચ્યાહાટી તો પોતેબી નોબળાયેહે આધીનમાયબી હેય, ચ્યાહાટી તો નાંય હોમજેત એને બટકલા લોકહાઆરે કમળ વેવહાર કોઅઇ હોકહે.