21 (યાહાટી કા બોદા એથેન્સમાંય રોનારા એને પારદેશી જ્યેં તાં રોતે આતેં ચ્યાહાન ચ્યાહા બોદો સમય નવી-નવી વાતો આખના એને વોનાયા હાટી વિતાવના પોસંદ હેય.)
ચ્યા લોક જ્યા પાઉલાલ લેય જાય રીઅલા આતા ચ્યા હાતે એથેન્સ શેહેરા લોગુ ગીયા, એને પાઉલા યે આગનાયે હાતે ચ્યા બિરીયા ફિરી ગીયા કા સિલાસ એને તિમોથીલ જલદી ચ્યાપાય દોવાડી દેય.
જોવે પાઉલ એથેન્સ શેહેરામાય ચ્યાહા વાટ જોવતો આતો, તોવે શેહેરાલ મુર્તિહીથી બોઆલા દેખીન ચ્યા આત્મામાય બોજ દુઃખી જાયો.
કાહાકા તું નોવાયે વાતો આમહાન વોનાડતોહો, યાહાટી આમા જાંઅરા માગતાહા કા યા મોતલાબ કાય હેય?”
એને ફ્રુગીયા એને પંફૂલિયા વિસ્તારામાઅને હેય એને મિસર દેશ એને કુરેન શેહેરા પાહીને લિબિયા દેશા કોલહાક લોક, એને રોમમાઅને યેરૂસાલેમમાય યેનલા યહૂદી મુસાફીર,
હારાં કામ કોઅરાહાટી મિળલો મોકો ઓક્કલીકોય વાપર કોઆ, કાહાકા ખારાબ દિહહયા સમય હેય.
અવિસ્વાસ્યાહા આરે વાત કોઅરાહાટી મિળનારા બોદા મોકા હારી રીતીકોય ઉપયોગ કોઆ, એને ચ્ચાહા આરે બુદ્ધિકોય વ્યવહાર કોઆ.
એને ચ્યાઆરે ગોઅહે-ગોઅહે જાયને આળહી બોની જાહે, એને આળહીજ નાંય બાકી બિજા લોકહા બારામાય ચુગલી કોઅતી રોહે, એને બીજહા કામામાંય રુકાવાટ કોઅહે, એને ઓહડયો વાતો કોઅહે જ્યેહેલ નાંય કોઅરા જોજે.