20 કાહાકા તું નોવાયે વાતો આમહાન વોનાડતોહો, યાહાટી આમા જાંઅરા માગતાહા કા યા મોતલાબ કાય હેય?”
ડોગાવોય જીં જાયા ચ્યા બારામાય ચ્યાહાય કાદાલુજ નાંય આખ્યાં, બાકી યે વાતે બારામાય વાત કોઅતા આતા કા, “મોઅલામાયને પાછા જીવી ઉઠના યા કાય મોતલાબ ઓરી?”
તોવે ચ્યા શિષ્યહા માઅને બો બોદહાય ઈ વોનાયને આખ્યાં, “ઈ વાત કોઠાણ હેય, ઈ કું માની હોકહે?”
જોવે પિત્તર ચ્યા પોતે મોનામાય બેન વિચારાહા માય આતો, કા યા દર્શના કાય મતલબ ઓઈ હોકહે, તોવે ચ્યે માઅહે જ્યાહાન કરનેલીયુસાય દોવાડલે આતેં, સિમોના ગોઆ ખોબાર કાડીન બાઅણા પાય યેય પોઅચ્યા.
તોવે ચ્યા ચ્યાલ ચ્યાહાજ આરે અરિયુપગુસ નાંવા સોબાયે ઠિકાણે લેય ગીયા એને પુછ્યાં, “કાય આમા જાંઆય હોકજેહે, કા ઓ નોવો સંદેશ જો તું વોનાડતોહો, કાય હેય?
(યાહાટી કા બોદા એથેન્સમાંય રોનારા એને પારદેશી જ્યેં તાં રોતે આતેં ચ્યાહાન ચ્યાહા બોદો સમય નવી-નવી વાતો આખના એને વોનાયા હાટી વિતાવના પોસંદ હેય.)
એને ચ્યા બોદા નોવાય પામ્યા, એને ગાબરાય જાયને યોકબિજાલ આખા લાગ્યા, “ઈ કાય ઓઈ રીઅલા હેય?”
નાશ ઓઅનારાહા હાટી હુળીખાંબા હારી ખોબાર મૂર્ખતા હેય, બાકી આમહેહાટી એટલે તારણ મેળવનારાહાટી તી પોરમેહેરા સામર્થ્ય હેય.
બાકી આમા પ્રચાર કોઅજેહે કા ખ્રિસ્ત આપહાન આપહે પાપાહાથી છોડવાહાટી હુળીખાંબાવોય મોઅઇ ગીયો જ્યા યહૂદી લોકહા બોરહામાય રુકાવાટ હેય એને ગેર યહૂદી લોકહાહાટી મૂર્ખતા હેય.
બાકી દુનિયા લોક પોરમેહેરા પવિત્ર આત્મા હાચ્યો વાતો નાંય માને, કાહાકા પવિત્ર આત્મા મોદાતકોય ચ્યે વાતહે પારાખ ઓઅય હોકહે.
યા બારામાય આખનાહાટી બો બોદા હેય બાકી ચ્યા બારામાય ઉંડેથી આખના કઠીણ હેય. કાહાકા તુમા પોરમેહેરા વચના બારામાય હિકનામાય આળ્યાહા બોની ગીયહા.
યા લીદે તુમહે આગલ્યા હાંગાત્યા નોવાય પામી જાતહા જોવે તુમા ચ્યાહાઆરે ચ્યે ખારાબ વસ્તુહુ માય ભાગીદાર નાંય ઓએ જ્યો ચ્યા કોઅતાહા, યાહાટી ચ્યા તુમહે બદનામી કોઅતાહા.