25 આરદી રાતી લગભગ પાઉલ એને સિલાસ પ્રાર્થના કોઅતા પોરમેહેરા સ્તુતિ ગીતે આખતા આતા, એને જેલ્યા ચ્યાહા વોનાય રીયલા આતા.
એને તો બોજ આબદામાય એને નિરાશ આતો એને દુઃખામાય રોયન બોજ પ્રાર્થના કોઇ રિઅલો આતો, એને ચ્યા ગોદારો લોયા મોઠા-મોઠા ટીપકા હારકો દોરતીવોય ગોળે.
તોવે યેરૂસાલેમ શેહેરામાય પ્રેષિત એને વડીલાહાય બોદી મંડળીઆરે આપહે માઅને કોલહાક માટડાહાલ નિવાડના નોક્કી કોઅયા, ચ્યાહાય યહૂદા, જો બારનાબાસ આખવામાય યેહે, એને સિલાસાલ નિવડયા, યા બેની વિસ્વાસ્યાહામાય બોજ માનાપાના આતા. ચ્યાહાન પાઉલ એને બારનાબાસાઆરે અન્તાકિયા શેહેરમાય દોવાડી દેના.
જોવે ચ્યે માલિકાહાય દેખ્યા, કા આમહે કામાણ્યે આશા જાતી રીયહી, તોવે પાઉલાલ એને સિલાસાલ દોઇન ચોકામાય પ્રધાનાહા પાય ખેચી લી ગીયે.
એને રાતી ચ્યેજ ગેડી ચ્યે ચ્યાહાન ગોઓ લેય જાયને ચ્યાહા જ્યા ઘાવ આતા ચ્યા દોવ્યા, એને ચ્યાય પોતાના બોદા ગોર્યાહા હાતે તારાત બાપતિસ્મા લેદા.
ચ્યા યે વાતે લીદે ખુશ ઓઇન મોઠી સોબાયે હોમ્મેને જાતા રિયા, કા આપા ઈસુ લીદે અપમાનિત ઓઅના લાયકે ઠોર્યા.
તુમહાવોય જીં આશા હેય, ચ્યામાય આનંદ કોઆ, સંકટામાય ધીરજ રાખા, સદા પ્રાર્થના કોઅતે રા.
ફક્ત ઓલહાંજ નાંય, બાકી આપા આપહે મુશીબાત માયબી આનંદ કોઆ, કાહાકા આમા જાંઅજેહે કા જોવે આપા દુઃખ ઉઠાવજેહે તોવે હારેં રીતે ધીરજ રાખના હિકજેહે,
આમા દુઃખી હેજે, તેરુંબી આમા હર સમયે આનંદિત હેય, આમા પોતે તે કંગાલ હેય બાકી બીજહાન આત્મિકરીતેથી માલદાર બોનાવી દેજહે. એહેકેન હેય જેહેકેન આમહેપાય કાય નાંય તેરુંબી બોદા કાય હેજે.
જોવે તુમા બેગે ઓઅતેહે, તોવે મિળીન ગીતશાસ્ત્ર, એને સ્તુતિ ગીત એને બીજે ગીતે જ્યેં પવિત્ર આત્મા તુમહાન આખાહાટી અગુવાઈ કોઅતા હેય આખા, એને પોત-પોતાના મોનામાય પ્રભુહાટી ગીતે આખા એને સ્તુતિ કોઅતે રા.
જોવે માયે તુમહાન હારી ખોબાર આખી, તે તુમહાય પ્રભુ ઈસુવોય બોરહો કોઅયો એને ચ્યા સેવાહાટી તુમહે જીવન બલિદાન કોઅય દેના, યાહાટી માન માઆઇ બી ટાકે તેરુંબી આંય તુમહે બોદહાઆરે ખુશ હેતાંવ એને ખુશ રોહીં.
આમી આંય તુમહેહાટી જીં દુઃખ બોગવી રોયહો, ચ્યા લીદે આંય ખુશ હેતાઉ, એને આંય સાદા મા શરીરામાય દુઃખ સહન કોઅતાહાંવ જેહેકેન ખ્રિસ્તાય ચ્ચા શરીરાહાટી એટલે મંડળીહાટી સહન કોઅયા.
ઈસુવાય યે દોરત્યેવોય રોતી સમય ઉચા આવાજામાય બોંબલીન એને રોડતાંજ, પોરમેહેરાલ, જો ચ્યાલ મોરણાથી બોચાવી હોકતો, પ્રાર્થના એને વિનાંતી કોઅયી, એને નમ્ર સમર્પણાલીદે ચ્યા વોનાવામાય યેના.
ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, જોવે તુમહેવોય બોદયે જાત્યે પરીક્ષાયો યેય, તે તુમા યા મોઠા આનંદા વાત હોમજાં.
જો તુમહેમાય યોકતો દુઃખી ઓએ તે તો પ્રાર્થના કોએ, બાકી આનંદમાય ઓએ, તે તો સ્તુતિગીતે આખે.
પાછે જો ખ્રિસ્તા નાંવા લેદે તુમહે નિંદા કોઅલી જાહાય, તે ધન્ય હેતા, કાહાકા પોરમેહેરા મહિમામય આત્મા, તુમહેમાય રોહે.