7 જોવે તો હોરગા દૂત જ્યાંય ચ્યાઆરે વાતો કોઅયો તો ચાલ્યો ગીયો, તોવે ચ્યેય બેન ચાકાર, એને જ્યા ચ્યા પાહી રિયા કોઅતા આતા ચ્યાહામાઅને યોક પોરમેહેરા ભક્તિ કોઅનારા સીપાડાલ હાદ્યા.
ચ્યા જાતા રિયા ચ્યા પાછે, પ્રભુ યોક દૂતાય હોપનામાય યોસેફાલ દેખાઈન આખ્યાં, “ઉઠ! ચ્યા વાહના પોહાલ એને ચ્યા આયહેલ લેઈને મિસર દેશામાય નાહી જો, એને જાવ લોગુ આંય તુલ નાંય આખું, તાંવ લોગુ તાંજ રોજે, કાહાકા હેરોદ રાજા યા વાહના પોહાલ હોદી રિયહો કા તો ચ્યાલ માઆઇ ટાકે.”
ચ્યે સમાયે યેરૂસાલેમ શેહેરામાય સિમોન નાંવા યોક માટડો આતો, તો ન્યાયી એને પોરમેહેરા દાક રાખે, એને ખ્રિસ્ત કોવે યેયન ઈસરાયેલા લોકહાન શાંતી દી તો વાટ એઅતો રિયો, એને ચ્યાઆરે પવિત્ર આત્મા આતા.
સીપાડાહાય બી ચ્યાલ પુછ્યાં, “આમા કાય કોઅજે?” ચ્યાહાન ચ્યે આખ્યાં, “કાદાપાઅને બોળ જબરી થી પોયહા નાંય લેયના, એને કાદાલબી જુઠો દોષ નાંય લાવના, એને પોતાના પાગારમાય ખુશ રોઅના.”
તો સિમોન, ચામડાહા ધંદો કોઅનારા પાય રોય રિયહો, જ્યા ગુઉ દોરિયા મેરે હેય.”
એને ચ્યાહાન બોદ્યોજ વાતો આખીન યાફા શેહેરામાય પિત્તરાલ લા દોવાડયા.
એને જ્યાહા દોણી વિસ્વાસી હેય, ચ્યા લીદે ચ્યાહાન વોછા આદર નાંય કોઅરા જોજે, બાકી ચ્યાહા હારેકોય સેવા કોઅરા જોજે, કાહાકા જ્યા લોક ચ્યાહા કામા ફાયદો લી રીયહા ચ્યા વિસ્વાસી એને પ્રેમ કોઅનારે હેય, તું યે વાતહેલ હિકાડ એને હોમજાડ.
તું ચ્યાલ કેવળ તો ગુલામુજ નાંય હોમાજતો, તો યોક ગુલામા કોઅતો મોઠો હેય, આમી તો યોક આર્યો વિસ્વાસી હેય જ્યાવોય તું પ્રેમ કોઇ હોકતોહો, આંય ચ્યાલ બોજ પ્રેમ કોઅતાહાંવ, બાકી તુલ ચ્યાલ બેની રુપામાય આજુબી વોદારી પ્રેમ કોઅરા જોજે, એટલે તો ગુલામા રુપામાય એને યાહાટી તો ખ્રિસ્તામાય યોક વિસ્વાસી બાહા હેય.