3 યોક દિહી તીન વાગ્યા સમયે દર્શનામાય ચોખ્ખેરીતે દેખ્યાં કા પોરમેહેરા યોક હોરગા દૂત ચ્યા પાહાય યેયન આખ્યાં, “ઓ કરનેલીયુસ.”
તીન વાગે લગભગ, ઈસુવે મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં કા, “એલોઈ, એલોઈ, લમા શબકથની?” એટલે, “ઓ મા પોરમેહેર, ઓ મા પોરમેહેર, તુયે માન કાહા છોડી દેનોહો?”
ઓલહામાયજ પ્રભુ યોક હોરગા દૂત દુપવેદી જમણી એછે ઉબો રિઅલો જખરિયાલ દેખાયો.
અચાનક ચ્યા હોરગા દૂતા આરે હોરગ્યા દૂતહા ટોળો પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅતા એને ઈ આખતા દેખાયાં,
જોવે પિત્તર ચ્યા પોતે મોનામાય બેન વિચારાહા માય આતો, કા યા દર્શના કાય મતલબ ઓઈ હોકહે, તોવે ચ્યે માઅહે જ્યાહાન કરનેલીયુસાય દોવાડલે આતેં, સિમોના ગોઆ ખોબાર કાડીન બાઅણા પાય યેય પોઅચ્યા.
પિત્તર તે ચ્યા દર્શના બારામાય વિચાર કોઅતો આતો, તોવે પવિત્ર આત્માય ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ, તીન માઅહે તો હોદ કોઇ રીઅલે હેય.
કરનેલીયુસાય પિત્તરાલ આખ્યાં, ચાર દિહી પેલ્લા, યેજ સમયે, આંય ગોઅમે બોપરેહે તીન વાગ્યે પ્રાર્થના કોઇ રિઅલો આતો, કા યોક માટડો ઉજળેં ફાડકે પોવીન, મા હામ્મે યેયન ઉબો રિયો.
બીજે દિહી જોવે કરનેલીયુસા કોય દોવાડલા તીન માટડા ચાલતા-ચાલતા શેહેરા પાહી બોપરા સમયે પોઅચ્યા. ચ્યે સમયે પિત્તર ગોઆ દાબાવોય પ્રાર્થના કોઅરા ચોડયો.
એને ચ્યેય આમહાન આખ્યાં કા, માયે યોક હોરગા દૂતાલ મા ગોઅમે યેઇન ઉબો રોઅલો દેખ્યો, જ્યાંય માન આખ્યાં, યાફા શેહેરામાય માઅહે દોવાડીન સિમોન જ્યાલ પિત્તર આખતેહે, ચ્યાલ હાદી લે.
કાહાકા પોરમેહેર જ્યા આંય હેય, એને જ્યા ભક્તિ કોઅહુ, ચ્યા હોરગા દૂતાય ગીયી રાતી માપાય યેયન આખ્યાં.
યોક દિહી પિત્તર એને યોહાન બોપરેહે તીન વાગે પ્રાર્થના સમયે દેવાળામાય જાય રીઅલા આતા.
બાકી રાતી પ્રભુ યોક હોરગા દૂતાય જેલે બાઅણા ઉગાડીન ચ્યાહાલ બાઆ લેય યેયન આખ્યાં.
દમસ્ક શેહેરામાય હનાન્યા નાંવા યોક શિષ્ય આતો, ચ્યાલ પ્રભુ ઈસુય દર્શનામાય આખ્યાં, “ઓ હનાન્યા!” ચ્યાય આખ્યાં, “હાં, પ્રભુ”
તોવે તો દોરતીવોય પોડી ગીયો, એને પ્રભુ પોરમેહેરા આવાજ વોનાયો, “ઓ શાઉલ, ઓ શાઉલ તું માન કાહા સતાવી રોયહો?”
તે હોરગા દૂત ઓઅના કાય ઉદેશ્ય હેય? હોરગા દૂત ચ્યા હેય જ્યા પોરમેહેરા સેવા કોઅતાહા, એને પોરમેહેર ચ્યાહાન ચ્યા લોકહા મોદાત કોરાહાટી દોવાડેહે, જ્યા તારણ મેળાવતાહા.
એને પોરમેહેરે પોહાલ યોક ઓહડા નાંવ દેના જીં હોરગા દૂતહા કોઅતા બોજ શક્તિવાળો એને મહાન હેય, યાહાટી પોહો ચ્યાહાથી બોજ મહાન હેય.