15 જોવે તો યાદ કોઅહે કા તુમા બોદે આજ્ઞા પાળનારે આતેં એને તુમહાય કોલહાક બિઅતા એને કાપતા ચ્યા સ્વાગત કોઅયા, તોવે ચ્યા જો પ્રેમ તુમહે પ્રતિ આજુ વદારે વોદી જાહાય.
જોવે થેએ પોહાલ જન્મો દેઅના સમય યેહે, તોવે તી બોજ પીડામાય રોહે, કાહાકા ચ્યે દુઃખા સમય યી ગીઅલો હેય, બાકી જોવે તી પોહાલ જન્મો દેય પાડે તો દુનિયામાય યોક માઅહું પૈદા જાયા યા ખુશીકોય તી ચ્યે પીડા વિહીરાય જાહે.
તોવે તો દિવો માગીન માજે દાંહાદી ગીયો, એને કાપતોજ પાઉલ એને સિલાસા આગલા પોડયો.
આંય તુમહે વોચમાય રોઉં ચ્યે સમયે નોબળો એને બિકમાય એને બોજ ગાબરાલો આતો.
માયે તી પત્ર યાહાટીબી લોખલાં આતાં, કાહાકા આંય ઈ પારખા માગતો આતો કા તુમા મા નિયમાહા પાલન કોઅહા કા નાંય.
આમા પોતાના પ્રેમાલ તુમહેહાટી વોછો નાંય કોઅજે, બાકી તુમા તુમહે પ્રેમાલ આમહેહાટી વોછો કોઅય રીયહા.
ઓ ચાકારાહાય, દોરતીવોય જ્યા તુમહે દુનિયાવાળા ઘોણી હેય, સાવધાનીકોય ચ્યાહા આદર એને સન્માન કોઆ, કેવળ દેખાવો મા કોઅહા, તુમહામાય હર યોકાલ બિઅતા એને કાપતા જેહેકેન ખ્રિસ્તા, આગના માનતાહા તેહેકેન દોણ્યાબી આગના માના જોજે.
પોરમેહેર મા સાક્ષી હેય કા ઈસુ ખ્રિસ્તા હારકા પ્રેમ કોઇન આંય તુમહાન મિળના ઇચ્છા કોઅતાહાંવ.
યાહાટી મા પ્રિય વિસ્વાસ્યાહાય, જેહેકેન તુમા કાયામ મા વાત માનતેહેં, તેહેકેન આમીબી મા તુમહેઆરે રોઅનાથી વોદારી મા તુમહેઆરે નાંય રોઉં તેરુંબી તુમા બોદા બિઅતે એને કાપતેહેં એહેકેન ચ્ચા કામહાલ કોઅતા જાં જીં ચ્ચા લોકાહાહાટી ઉપયોગી હેય જ્યાહાન પોરમેહેરાય બોચાવી લેદલા હેય.
યાહાટી જોવે પોરમેહેરાય તુમહાન ચ્યા પવિત્ર એને પ્રિય લોક ઓઅરાહાટી પોસંદ કોઅલા હેય, તે દયાળુ, ભલા કોઅનારા, દિન, નમ્ર એને સહન કોઅનારા બોના.
જો કાદો યા પત્ર માઅને વાત નાંય માને, તે ચ્યાલ વોળખાં કા તો કું હેય, એને ચ્યાપાઅને આલાગ રા, જ્યેથી ચ્યાલ શરામ યેય.
જ્યા કાદાવોય દુનિયા માલ-મિલકાત હેય, એને તો આપહે પોતે બાહા ગોરાજ એઇન ચ્ચાવોય દોયા નાંય કોએ, તે ચ્ચામાય પોરમેહેરા પ્રેમ કેહેકેન બોની હોકહે?